нов (прид.) - состојба (имн.)

Сепак, јас ќе се обидам да го направам тоа во поглед на една револуција во философијата, онаа постмодернистичката, и на тоа движење во поглед на еден философ - Жак Дерида (Jacques Derrida).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Направив неколку измени како резултат на некои корисни забелешки; сепак, сигурен сум дека тие се недоволни да призведат консензус. превод: Жарко Трајаноски 68 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Iddo Landau Што е старо кај Дерида? (What’s Old in Derrida?) Philosophy 69, 1994 1 Револуциите често задржуваат повеќе карактеристики од предреволуционерната состојба, отколку што сакаат да признаат оние што ги прават.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Всушност, веќе извесно време, овде-онде, со еден знак и од неумоливи мотиви - а полесно е да се објави нивното деградирање одошто да се открие нивното потекло, - “говор” се употребува за да се означи делување, движење, мисла, рефлексија, свест, несвесно, искуство, афективност, итн.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа го навестува на дистанца од неколку столетија; треба да се смета токму врз таа скала, вардејќи се од тоа да се занемари квалитетот на едно мошне разнородно историско траење: неговото забрзување и неговата квалитативна смисла се такви што е можно, исто така, да се излажеме дека мудро проценуваме следејќи ги минатите ритми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Карактеризирајќи ја предреволуционерната состојба како лоша (инаку не би имало никаква потреба за револуција), во желба да ја истакнат величината на нивните дела, револуционерите сакаат да ги потенцираат разликите помеѓу претходната состојба на нештата и новата состојба, и претпочитаат да гледаат на сличностите како да се малку и незначителни.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Смртта на зборот тука несомнено е метафора: пред да зборуваме за исчезнувањето, треба да се мисли на една нова состојба на зборот, на нејзината подреденост во една структура чиј архонт таа повеќе нема да биде.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа бара не само ново втемелување на политиката туку и од дизајнот бара нови стратегии. г) Делез (Deleuze) Жил Делез најјасно ја тематизираше новата состојба, одредувајќи ја со поимот „Симулакрум”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Трите вида правописи зависат од поголемата или помалата приврзаност кон старата или кон новата состојба на еден разговорен или литературен јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Оваа нова состојба во куќата предизвика дополнителен немир.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
За него тоа беше како нова состојба во него, нешто ставено повисоко над нормалното и вообичаеното постоење, нешто што светеше над него како благо сонце.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Чувствуваше дека станува злобна. Тоа беше некоја нова состојба што ја откри кај себе...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Затоа си рече да биде задоволен со својата нова состојба и дури да се зарече да не ја менува додека средината го поднесува.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Те фура на ентузијазам новава состојба или си резигнирана?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
По таа црта изгледа луѓето и политички се делат, тоа веројатно е значајно прашање, мислиш?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)