нужен (прид.) - за (предл.)

Вљубеноста му одговараше најмногу на неговиот дух, нужна за него како погодна температура за некои растенија што само при неа можат да вегетираат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Бугарија пак е нужна за Македонците, зашто во неа Македонците ќе добијат место и ќе експлоатираат со нивните „бугарски” чувства.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Македонија е нужна за Бугарија, затоа последнава праќа во првата ката година милион франкови и издржува на служба многу Македонци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Целта да се добијат позитивни податоци од сите оддели на науката, не само за нас лично, а како народни членови, ќе треба да го натера секого од нас да ги посвети своите сили, сето свое слободно време за изучување на сите тие науки што се најнужни за нашиот народ и што бараат најмногу работа, зашто за полесните секојпат ќе се најдат доста доброволци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Андон ја побарал за снаа Савка на Благоја, божем му е нужна за бостанско плашило.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Отсекогаш таа слика за мене била подобна на сликата на сонцето со неговите зраци; како што сонцето ја раѓа топлината нужна за билките и животните од самото себе, така и пајакот, сам од себе, од телото свое ја создава својата мрежа, вселената своја.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој стоеше над неа, гледаше во мене и се смешкаше, и јас видов дека во раката држи калем од небесна лач, калем каков што дотогаш не бев видел; се смешкаше благо, благоутробно, понизно, молежливо, благодарно, со чиста љубов и милост кон мене, и јас гледав во тие негови очи кои сега зрачеа со жар тивка, жар што долго и бавно ги грее душите на ближните, жар непакосна, нужна за живот, како сонцето што дава топлина, како мудроста блага, а не како пламенот на суетата, слама пламната, оти сонцето дава живот затоа што не пали и гори, туку загрева и стоплува.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Андон ја побарал за снаа Савка на Благоја, божем му е нужна за бостанското плашило.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Истрајни се, умни, лукави и наполно упатени во вештините нужни за извршување на нивните задолженија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)