остар (прид.) - нос (имн.)

Прво писмо - до маштеата на Ана зошто ѝ забрани да се среќава со мене - или клекни на коленици пред Ана, или... второ - до професорот од гимназијата, до кијавичавата желка Поповиќ и главурдестото директорче со црн влакнест квадрат под остриот нос. Ура!
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Во мракот, пред затворените очи, ми излегуваа немилите лица на професорите - дибек со црно палто и црн квадрат по остриот нос, безначајна нула со златно синџирче преку елекот, полуостров што прилега на чизма, потоа огромен нос, што дува во белите дланки.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)