пискотлив (прид.) - глас (имн.)

Среќен што го слушаат раскажуваше со пискотлив глас, неочекувано молкнувајќи како сам да ги дослушува молкнувајќи како сам да ги дослушува своите збориви.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Од старата кафеана во соседната улица се слушаше појака врева, придушено тропање на дајре, женски пискотлив глас.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Седен на камен недалеку од нив и го слушав пискотливиот глас вдовецот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)