политички (прид.) - движење (имн.)

Од писмото кое било испратено од амбасадата во Атина до Форин Офис, очигледно е изненадувањето кое го предизвикал извештајот за “неочекуваниот солиден славо-македонски карактер на ова подрачје и несимпатичниот приод скоро на сите Грци...спрема сите жители на територијата на Грција кои не се Елини во поглед на обичаите, верувањето и јазикот“.360 Од извештајот може да се констатира дека политичкото движење на “локалните Словени, такво какво што е, е едно движење кое не е во корист на Бугарија туку за една независна Македонија“ и дека поддршката на тоа движење доаѓа од југословенска Македонија, а не од Бугарија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Такво нешто, како независно политичко движење, беше надвор од нејзината моќ за поимање: и во секој случај, Партијата е непобедлива.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тој контекст, непосредно пред и по завршувањето на Втората светска војна, бил поставен и британскиот интерес спрема Македонија, интерес којшто бил дел од значајните политички движења без кои е тешко да се разбере повоениот развој на Балканот и пошироко на југоисточна Европа.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Исто така, во извештајот недвосмислено се потенцирало дека „политичкото движење на локалните Словени“, не било „во полза на Бугарија туку за една независна Македонија“ и дека "неговата надворешна поддршка доаѓа од југословенска Македонија, а не од Бугарија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Следувал многу логичниот заклучок дека "односното население не е отсечено од неговите 'браќа' надвор од значителното грчко население во источна Македонија, туку обединето со него преку природниот пат низ битолскиот теснец и отсечено само со државната граница".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но, бидејќи е исто така по дефиниција и простор на исклучување, ова претставување (и правото на него) треба постојано да биде повторно докажувано.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Затоа правото за собир на јавни места отсекогаш било едно од клучните барања на политичките движења.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Токму јавните простори се местата каде што политичките движења стануваат видливи – ~ се претставуваат на пошироката јавност не само за да привлечат следбеници туку и за да добијат видливост бидејќи само станувајќи видливи тие имаат шанса да бидат сметани за легитимни членови на општеството.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)