посебен (прид.) - свет (имн.)

Секоја ноќ, пред заспивање, една жена долго гледаше во мракот, и потоа прошепотуваше: „Свету, добра ноќ.“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој свет таа не сакаше да го споредува со ниту еден од световите во кои живела пред тоа и токму затоа неговата посебност, во таквото поимање, добиваше во значење.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За Авни, во миговите додека го пишуваше писмото до Сања, за да ѝ каже дека ја сака и дека секогаш ќе ја сака, беше сосема јасно оти влетал како граблива птица во час на вознес на еден посебен свет за кој не може да тврди разумски, но за кој во неговите гради се собираше клопче со разнобојни конци од чувства изврзани за тоа суштество што под неговата сила истовремено испушташе глас на зрела жена што раѓа и глас на штотуку родено дете.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во текот на денот и во будните часови од ноќта сите во Гнездо правеа нешто што ги откинуваше во посебни светови, издвоени, сами.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Животот во Прифатниот центар за Илона беше живот во еден посебен свет.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во овој посебен свет влегувал само султанот, евнусите, неговите миленици.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)