последен (прид.) - бев (гл.)

Последнава беше заеднички нивен непријател и двата народа145решија да удрат на неа и секој да си земе што ќе може да откачи.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
По таа причина во групата П’чивци имаше и два-триесет деца, а исто така во оваа група продавачи беа замешани и селани од другите мариовски села, кои не се мешаа со оние од полето, бидејќи последниве беа веќе беговски чифчии, а тоа ќе рече – робови, а првите се сметаа за слободни, та за секој случај и секаде стоеја одделно, па и сега.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ми се чини последните беа цела вечност!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Оној последниот беше малечок, со едно ситно телце, така што едвај им стасуваше до рамениците на двајцата напред.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Неодолив со спонтаниот хумор во своите први улоги, тој, според критиката, во последните беше премногу артифициелен.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
2. Кога ви велам Така ми било пишано И пишано и судено (а од пишаното не се утекнува) Уште во првиот сон Да го видам доаѓањето на доселениците Кои сите до последен беа осудени На активно учество Во создавањето на новиот свет Новиот свет и новата нафака
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Последниве беа и се сите тенденциозни по прашањето за народноста на Македонците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)