последен (прид.) - со (предл.)

- Последната со која летав на крилјата на љубовта се викаше, се викаше, се викаше Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Арнотија ли е тоа што прима таа на своја служба Македонци, кога последниве со службата, или заради неа, ја заборавуваат својата татковина и нејзините интереси ги жртвуваат на бугарските?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ние видовме колку се народните интереси тесно врзани со јазикот, а последниов со карактерот и духот народен.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Си бројам така наназад, се думам кога се видовме последно со Никифор.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)