православен (прид.) - црква (имн.)

Во 1967 година, на 7 август, во Охрид, на Третиот македонски црковно-народен собир е донесена одлука за прогласување на автокефаклноста на Македонската православна црква на чело со г.г.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Доситеј (1967-1981).
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во Охрид за поглавар на Македонската православна црква беше избран г. г. Стефан.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На црковен план започнал процесот на формирање на првите македонски црковни општини и изградба на македонски православни цркви и манастири.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во времето на Самоил (во 969) биле поставени темелите на македонската православна црква.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во јануари 2000 година, Советот на министрите на европската унија и даде мандат на Европската комисијата да преговара со Македонија за склучување на Договор за стабилизација и асоцијација.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Започнал процес на широка образовна, културна и научна дејност на македонските иселеници. 26 ноември 2009 – во вечерните часови, во Скопје пристигна шефот на шведската дипломатија и претседавач на ЕУ, Карл Билт.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Албанската православна црква беше прогласена за афтокефална на Конгресот во Берат кој се одржа од 10 до 12 септември 1922 година и чии одлуки ќе бидат прифа­тени од државата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А.А., за мене неочекувано го замени вообичаено негативниот пристап со неутрално, реално претставување на православната компонента во албанскиот идентитет: - Христијанското албанско православје и покрај тоа што постои уште од I век од новата ера, првата православна литургија на албански јазик се одржала во Бостон, во државата Масачусетс (САД) во 1908 година во редот на група албански емигранти предводени од албанскиот преродбеник Фан Ноли (1882 – 1695), подоцна делегат во Лигата на народите, архиепископ на независната Православна црква на Албанија, а во еден период и премиер на Албанија, врвен поет, преведувач на Шекспир и Сервантес на албански јазик.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- А паметиш ли дали во Прењес тогаш имаше православна црква? - Немаше. Сигурно немаше. - А џамија? - И џамија немаше.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кружниот пат долж брегот на полуостровот е проширен и асфалтиран, начичкан со мноштво кафеани, таверни, кафулиња, ресторанчиња и мали продавници и покрај 70 – православни цркви, повеќето постари од петстотини години и изградени во византиски стил, претставува големо туристичко доживување и завршува пред малиот плоштад во чија средина во природна голема е поставен споменикот на владиката Каравангелис на чии гради со црна боја е испишано – крвник.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Украинската православна црква ја претворија во кино.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Лево ни останува џамијата, зад која е изградена цела населба од дво и трокатни станбени згради и малку погоре, веднаш до раскрсницата – православна црква.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Втор објект по височина е камбанаријата на православната црква Свети Ѓорги која се наоѓа во самиот центар.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И одеднаш ме зароби прашањето – дали тогаш, во тие години, кога тука нашите биле, имало православна црква среде италијанската воена база, а би требало да има католичка, или од некого е градена подоцна за спомен на тие кои тука битисувале?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Им велеа дека ги има во Поградец, во Корча и во Билишта зашто таму има православни цркви.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И пак непрестајно ме копка прашањето – имало тука или немало православна црква?...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Пред влезот во селото, лево, над патот стара православна црква, градена со делкан камен, половината в земја.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Православјето во Македонија сега до толку е искривоколчено што и не може да станува збор за една православна црква, – сега таму има 3 цркви, но не православни, а: грчка, бугарска и српска.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Бидејќи во Турција не се признаваа нации, туку вери, а овие беа олицетворени во признатите автокефални цркви, основањето на Бугарската егзархија го наложи и административното воведување на бугарското име за сите поданици на султанот што се приклучија кон таа единствена словенска православна црква во границите на Турската Империја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Таа треба да остане каква што си беше.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Притоа: во постоечката православна црква не се допуштаат никакви реформи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За да, ако посакате да влезете во неа, да влезете во руска православна црква, а не во кој знае каква.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Повторуваме, тоа никако не се однесува на Евангелското учење, кое треба на секој начин да се поздравува, да се потсетуваат на него во детските емисии, на собирите на пионерите, во пројавите на масовната култура.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Глобус, Загреб 1975., 151-152. 21 Интелиџенс сервис, тајната секција „Д“ на Британската воена разузнавачка служба, чиј центар се наоѓал во Белград; Управата за специјални операции (СОЕ) ги ангажирале пробритански ориентираните граѓански политичари, офицерите англофили, Српската православна црква, која преку Николај Велимировиќ и патријархот Гаврило Дожиќ, имала многу блиски односи со Англиканската црква.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Непосредниот механизам на државниот удар бил покренат од Англичаните, по одлука на претседателот Винстон Черчил и Антони Идн, а сите замисли биле спроведени преку британскиот пратеник во Белград, Ричард Кембел.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)