празен (прид.) - лушпа (имн.)

Марсовата хероинска екстаза на паднат анѓал (го викавме Марс поради истоимените чоколадца кои просто извираа од неговите џебови) и сите картонски ликови нанижани на гнилиот конец на заборавот и зафрлени во криогенските бунари на сеќавањето... и, да... останува старото напукнато огледало коешто одразува празна лушпа, или еден фаќач на воздух во треперлив скок преку бездната на небитното.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кога завршивме со нив, тие беа само празни лушпи од луѓе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)