продорен (прид.) - поглед (имн.)

Петра бргу наѕре од кујната да види кој дошол, а Едо со сигурност ја препозна: толку многу се поклопуваше со претставата што тој за неа си ја воомјази: дебелкава, со ситни очи што зрачеа со продорен поглед, шилест нос, тенки усни од кои се наѕираат сините пирански заби и насмевка што без свесен напор не ѝ стоела на лицето.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Го знам и твојот очајнички продорен поглед.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Што ти не реков за мачката, за нејзиниот склад на телото, за грациозноста на движењата и за вештината, за достоинството, за продорниот поглед, за тоа дека човекот со мачката се поврзува преку чулата, дека во тој поглед тие еднакво реагираат еден кон друг, за разлика од односот на човека со кучето, каде што врската е повеќе социјална и тн.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И нејзиното тело го немаше некогашното сигурно држење: ги подиздигнуваше рамениците, главата ја вовлекуваше надолу.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Натажениот и продорен поглед на двете жени се сретна некаде во средината меѓу нив.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Колку што повеќе се бореше за самодоверба на жените, толку помалку имаше самодоверба; сите тие удари на неа оставаа трага: ги губеше продорниот поглед и сигурниот глас, зборовите трепереа во нејзиното грло, погледот не застануваше на една точка, туку како да бегаше од она што го гледаше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ги знам и твоите корални усни, тој спокоен и ведар насмев.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во мислите Арсо го изучува неговото лице со продорен поглед и нешто, налик на страв, му поминува во крвта.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)