ран (прид.) - пролет (имн.)

Се мешаше изгубениот со откриениот рај на Мајка.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Миризбата која во раната пролет се ослободуваше од расцутените јорговани н враќаше во градината на нашата куќа преку границата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Раната пролет ги подлажа дрвјата, ги распупи, ги расцути, а некој задоцнет снег на зимата се натрупа на нив, им ги стежна гранките, им ги наведна до земјата. Жална глетка: снег и цут.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
СИМКА: (Замислено). Сите жени на светот се радуваат кога малечките ластовици им јавуваат за раната пролет. Само печалбарката е жална и мисли кога ќе дојде есен.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Еве, гледај, тука на прозорецот ќе го видиш, кога ќе дојде!... (Стоејќи над детето и галејќи го по главата).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
По присоинките, каде што во раната пролет Бојан ги наоѓаше првите качунки, сега почна овде-онде да се покажува руенот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во зимскиот период и во раната пролет му се лутеше дека е немирно, дрдорливо, летно време го молеше да не пресушува, зашто неговата водичка ја бараат и градината, и дрвцата, и добитокот да се разладат.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во 1943 година, рана пролет, го стрелаа татко ми, Тимјан.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше рана пролет, кога почнуваат да плачат врбите и лозјата, па може од тој ист порив на сите ни идеа солзи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)