свесен (прид.) - дека (сврз.)

Огромна и закоравена санта мраз пливаше во мојата утроба и бев свесна дека ќе потрошам многу огрев за да се растопи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се разбира, со тоа не беа исцрпени сите области, но компромисот беше неизбежен, обајцата беа свесни дека не само што не ќе стигнат до уште стотици заемки, туку нема да опфатат и други недофатни области.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ми беше оставена во некаков семеен аманет на дотолкување татковата потрага по патот на јагулите, како наследена парадигма, со сета реалност и мистичност, небаре во проверба на времето, во кое беше свесен дека нема да стигне.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Според тоа, за него било сосема нормално дека ако Велика Британија има свој интерес на Балканот, тогаш и Русите го имаат истиот интерес, уште повеќе што тие, "на тие простори држат многу карти" во свои раце.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И уште нешто: во сивото здание ниту еднаш не помислив дека треба да се скријат чувствата, или дека треба да ги избегнуваме насмевките и солзите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Бепе дрско напнат, свесен дека е силен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
А.А., беше свесен дека најтешка задача во создавањето на поставката на Атеистичкиот музеј имаше со елиминирањето на исламската религија од душите на луѓето, од близу три четвртини од населението во Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Бев свесен дека ова патување требаше да значи и еден вид отворање, ширење на Татковата душа отаде границите кои постојано се појавуваа пред него.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И така Татко во новата серија турцизми (гурбет, сургун, гајрет, гајле и беља), предност му даде на зборот гурбет, со потекло од турскиот збор kurbet (а тој од арапскиот збор gurbgurbet), присутен речиси во сите балкански јазици со ист корен, а со мали модификации, со широка гама значења: живот и талкање по туѓина, заминување во на печалба, осамен живот во туѓина, егзил...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И таа бегаше и збиваше не знаејќи како да си ја собере својата испокината душа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ние сме свесни дека живееме на Балканот, каде што не престанале мешањата на народите, множењето на разликите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Си велев во главата, внимавај девојко што посакуваш, ти си наивна и не си ни свесна дека, всушност, не е така како што изгледа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Смирен и цврст, свесен дека води тешка битка со некакви сили во себеси, дека победува, Бојан се засолни зад една карпа, за да не им пречи на орлите, се свитка врз сувата трева, потпирајќи го грбот до топлиот камен и се подготви да ја помине ноќта на Орелска Чука, со орлите...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Исто така разбираат дека нема да биде доволно, ако сакаме да ја постигнеме таа цел, да ги негуваме локалните традиции и лесно да се простуваме од преживеаните времиња.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ги прошетувам низ мислите сиве овие прашања а знам дека се потсмевам на самиот себеси бидејќи сум свесен дека всушност јас и не се трудам премногу за да најдам објаснување за причините што придонеле да заскитам во лавиринтот на настаните.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Беше свесна дека ги возбудува момчињата од нашата улица и некако плашливо и ситно чекореше кога тие гледаа по неа.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Дури и тоа што бев свесна дека е подобро и поубаво, не сакав како такво да го примам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тие се свесни дека промената на господарот значи само дека ќе ја вршат истата работа како и досега и за новите господари, кои ќе се однесуваат кон нив на истиот начин како и старите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Гледајте, тогаш станав свесен дека некои луѓе грабаат пари додека некои други гинат по рововите.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Многу сум свесна дека по смртта нема ништо, нема друг живот, дека е тоа крај за оној што си оди.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Таа беше свесна дека, ако од негова двегодишна возраст не ја видел, не може да очекува тој да ја чувствува како мајка...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тики: Но зошто му го правиш ова?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Јас сум свесен дека душманлакот е пред сѐ индивидуална категорија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Свесни дека во тие повоени години лесно можеше да се стане роб на изговорените зборови, тие многу внимаваа кој ќе биде четвртиот партнер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Затоа што чувството е проклето тешко кога ќе станете свесни дека за тоа е веќе доцна.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Бевме едновремено и свесни дека со неговото исчезнување можеше да исчезне и самата идеја за Палестина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Иако беше свесен дека и тој, со своето однесување, откако се преселија кај родителите, многу се оддалечи од неа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На одарот од другата страна обично е испружен Бај Шишко, ако не потпевнува тогаш со гласовите на носот кажува дека не треба гласно да учам француски или руски за да не му го растурам сонот, меѓутоа не можам да сфатам како забележува или како станува свесен дека не учам и дека внимателно сум се спружил држејќи си ја главата со двете дланки зад тилот, тогаш се открива дека не ни спиел, не ни потпевнувал, туку само демнел миг кога ќе се опуштам за да почне разговор со мене.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Но знаеше дека во неговиот филџан виде уште нешто, нешто што го протолкува токму во тој миг, кога му се отвори сосема свесна дека ќе ја рани, ќе ја убие така закован во нејзината утроба.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во основа способноста за рефлексија е да бидеш свесен дека си свесен, односно да знаеш дека знаеш.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Едмондс ќе му сугерира на Каиро Киро Георгиевски-Дејан да „престане со операциите на грчка територија“, но и самиот бил свесен дека „и тогаш веројатно регрути ќе заминуваат“ на територијата на Македонија, наместо да му се приклучат на ЕЛАС.333
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Нешто како ветар кога влегува во шума, меѓу суви лисја.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Беше свесен дека, во својата балканска јаничарска одисеја, сега му преостануваше да ја изврши најкомплицираната и најкомлпексната операција - своето ново приспособување.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но, таа беше свесна дека немаштијата сè повеќе ќе ја зголемува нервозата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во однос на санитарниот кордон, Салвемини сметал дека тој е насочен против Русија и дека треба да се напушти.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Само што овој пат сум свесен дека збрканоста престанала да ме води!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Брзаше, свесен дека може да биде само за еден миг, само за еден чекор - доцна. Доцна, најмногу за него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беа свесни дека делата биле пишувани во текот на некогашната борба и јунаштво за поттик и пример, но сега тоа не можеше да важи за сегашните, а уште повеќе за идните генерации.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По тоа што ги имаше искинато чорапите, а и според излижаното во штиците, од една страна, а и според тоа што не стана свесна дека некој ја откорна вратата, заклучија дека со денови и ноќи можеби таа нема положено снага во креветот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Британците биле свесни дека за вклучување на протогеровистите во реализирањето на нивните планови тие сигурно би побарале политички отстапки.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Парадоксот да биде поголем, Кравар и самиот е свесен дека тој граѓанин пред кој на колена би требале да паднат екстремистите од сите видови е само негова химера, конкретно, дека тој граѓанин, со зборовите на Кравар, “...во нашето општество 32 okno.mk сè уште е прилично незабележлив”.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Беше свесен дека го минува прагот на социјалистичкиот суд, на најделикатната институција на која многу тешко навикнуваа балканските народи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Од тие причини, тој застанал на становиштето дека се излишни сите натамошни жртви во "игра" што Британија ја губи.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
„Ќе ги земаме тркалата“ реков, „ајде доста смеење, треба да се работи!“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но, исто така, беше свесен дека во дворот никогаш не видел толку многу кучешки измет.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не беше свесен дека Сузан и Ренди се качиле да си легнат.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Британците биле свесни дека советскиот експанзионизам, започнат во годините пред почеткот на Втората светска војна со потпишувањето на договорот меѓу нацистичка Германија и СССР, ќе продолжи со ставање под своја контрола на балканските држави.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тие биле свесни дека, и покрај пријателското додворување на официјална Грција на Високата Порта, христијанското население во Македонија, што ја признавало патријаршијата било исто толку незадоволно од османското ропство колку што било и населението што ја признавало Егзархијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Што, можеби, е сѐ што им треба за да изградат одредени нестандардни односи кон нормативните сексуални и родови идентитети.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но стануваше јасно дека со текот на времето Татко и Камилски ги напуштаа лингвистичките амбиции, па се префрлија на филозофското толкување на најкарактеристичните зборови, откривајќи ги во нив кодовите на заедничката меморија на балканските народи...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Според нив, музиката е прекумерно поедноставување на ситуацијата во која се наоѓаме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сите беа свесни дека Рада уште одамна ќе заминеше со Томо да не беше во прашање случајот со Ана, која по секоја цена го избегнуваше сместувањето во некоја психијатриска установа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Марша беше свесна дека Хелвиг не ќе може лесно да донесе одлука.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Бродот испушти долг, тажен пискот во маглата; ако замине, утре ќе биде на море со Франк тргнати кон Буенос Аирес. Имаа резервирано билети.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не се свесни дека тоа значи неверување во ништо, па дури ни во себе.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ѝ го гледав грбот; гледав како дише, гледав како ѝ се поткреваат градите, одзади гледав како ѝ се шират ребрата на градниот кош („како на кораб дотогаш неосвоен од туѓ морнар“, напишав во една песна); гледав дека е сосема свесна дека ја гледам и дека прави милијарда мали и непотребни движења кои ме излудуваа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тешко дека овие музи со очила како што некогаш (одамна) ги нарекол луцидниот Ролан Барт (Roland Barthes), би можеле да се споредуваат со вистинските писатели оние што ја пишуваат таканаречената убава литература (belles-lettres).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но и покрај неговата наклонетост кон Македонците сепак и самиот бил свесен дека обединувањето на Македонина е невозможно.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Беше свесен дека ќе може да се отскубне од меѓу белите очници на овој пеколен ужас, што може да има и вака убави одблесоци, само со тоа што би заминал.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Раскажувајќи се разврескав како бебе. На Влатко му стана смешно, фати да се смее, ме засмеа и мене, па двајцата се смеевме - до пукнување.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Забелешка: треба што подетално да се објасни случајот кога обајцата здогледавме некои црвени дрвја немоќни да прозбориме свесни дека црвените дрвја се зборот кој го означува раѓањето на овој културно- историски споменик под заштита на државата дека црвените дрвја се знак за нашето враќање во петтиот век и дека го разбираме јазикот на тоа време.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Макар што долго време минав на подготовките во СИП, како и во воената школа во Бањица кај Белград, бев свесен дека нема никакви рецепти за дејствување, за снаоѓање во вакви ситуации.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко, свесен дека за прв пат, откако ги откри старите кадиски записи, пред себе го има најдостојниот собеседник на Балканот, продолжи со истиот занес: - Би можело да се напише една од најверните истории на човештвото, врз основа на религиите и на конверзиите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Змејко го знаеше тоа за сето време, застанат крај чамот, што беше доста дебел, а постојано со едно проклето чувство како некој да го имаше исфлено на една ѓаволска сува долина, на некоја гола ведрина, и сѐ, што можеше да стори, беше да испука уште три истрела, нишанејќи право во челото на она заскокано ѕверче што стануваше со секој миг сѐ поголемо и сѐ понасочено кон него, право на него, како некој истрел, единствен и неизбежен, а за сето време додека пукаше, остануваше свесен дека со тоа нема да може да стори ништо, бидејќи знаеше многу добро дека сите делови од телото на тој затрчан самјак беа заштитени во дебела кожа и со непробојна коска, така што на тоа негово место не би можела да му помогне ни кртешница.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Треба да бидеме свесни дека во општеството постои одредена хиерархија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но, сепак, мораа да дојдат до некаков крај, до некаков компромис со безбројните зборови...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Децата, со други зборови, можеби сѐ уште не се свесни дека прават избор на сексуалниот предмет (иако некои од нив можеби се мошне свесни за тоа, особено кога тој избор на предмет е некој нестандарден или неодобруван), но многу се будни за стандардното обродено и сексуално кодирање на конкретните конвенции за емоционално изразување – конвенции кои, од своја страна, им се потчинуваат на законите на жанрот и кои соодветствуваат на прагматичните генерички разграничености, како што е разграниченоста меѓу трагедијата и мелодрамата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Треба да знаеш кога да го растуриш орото што си го започнал,“ беше девизата на Шефот, свесен дека проблемот добиваше сè пошироки димензии.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Беше свесен дека се нагрби да се бори и конечно да се пресмета, според него со најопасните зборови, како што се јаничари, курбан, башибозук, курбан, башибозук зандана и кодош зандана, кои беа сѐ уште во жива употреба во балканските јазици и често менувајќи ја пошироката употреба, не ја менуваа суштината, опстануваа, дебнеа демнеа како неочекувана опасност.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше свесен дека човек треба да го напушти животот пред тој него да го напушти.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Поради убавината на градината Раиз беше свесен дека запира една силна, неприродна љубов...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но за жал бев свесен дека не располагам со многу податоци што бездруго ќе ја збогатеа таа вистинитост.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Тоа е точно. Со нашата терминологија велиме: сѐ уште не располагаме со адекватен мериторинг систем за следење на аерозагадувањето, па затоа сме свесни дека проверката на квалитетот на воздухот не е ниту ажурна, ниту квалитетна.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Беше свесна дека е убава, но сепак не беше задоволна од својот изглед: челото ѝ се чинеше премалечко, очите темно кафени, а не сини, линиите на телото ѝ се чинеа преизразени...се разбира претеруваше, тоа беа некои нејзини бубачки во главата, какви што си имаше секоја девојка на таа возраст.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И самиот не беше свесен дека станал дел од нив. Дека, тоа и беше...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но секако биле свесни дека е неизбежен идеолошкиот судир со СССР.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Станував сè понеспокојна, понестрплива, свесна дека сосема ќе се измени целиот живот во нашата куќа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Претседателот го пронижува со поглед Глигора: „Ми се чини не си свесен дека сам се туркаш во пеколот“- мрмори тој.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но тие и така мадро си седеа да не носат модро: знаеја дека прават хумор во бесконфликтно општество, беа свесни дека можат да ја критикуваат само соборената класа и дека нема ништо смешно во новата работничка што се регрутираше од селската сиромаштија, им беше укажано на недопирливите теми и имиња - сето тоа тие го имаа во малиот џеб, па сепак од некаде вадеа хумор, од ѓон цедеа лој.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Што ако сме свесни дека сме скоро потполно несвесни? Тоа ништо нема да промени.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беше свесен дека до ова секако ќе дојде еден ден.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Ме одведе до Велес со џипот. Ете, тоа се случуваше“, рече, иако и самата беше свесна дека паузата што ја направи додека го смисли одговорот беше предолга и ѝ даваше на ситуацијата сјај на раскошна лага.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Черчил бил наполно свесен дека со фрлањето на Југославија "со сето срце во прегратките на Русија", британското влијание во оваа земја е целосно изгубено.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како што се наближуваа деновите за враќањето во Македонија се чувствував сѐ полошо и полошо, бев повеќе свесна дека кога ќе се вратам нема да ме чекаш, зошто на моменти си замислував дека сум дојдена сама во САД, а ти ќе ме чекаш во Македонија.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тие беа свесни дека во нив ќе гледаат донкихотовци кои водат лажни битки, без да сакаат да ги разберат, а најмалку да ја прифатат нивната мисија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бев свесен дека патот кон реалноста, патот на храброста води секогаш кон другиот со кого е можен излезот, во нашиот случај излезот од балканскиот лавиринт.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со векови цел на различни балкански држави тие се многу свесни дека тие самите не се доволно способни да ја задржат својата независност и ќе треба полека да се потпираат на јака Југославија.“
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Зборови кои ќе допреа во длабините на нејзината страдална душа...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но и обајцата беа свесни дека уште многу копја, односно пера, ќе се кршат во иднина за одредување на неговото место во историјата на народите на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таа беше свесна дека, по раскинот помеѓу Сталин и Тито, ќе настанат и среќни и тешки времиња.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше свесен дека онака дебел, проќелав, со вештачка вилица која покрај сета прецизност на изработката не можеше да се сокрие, изгледа како чичко пред младата, долгнавеста, цврста глумица.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Татко беше свесен дека потрагата по чистите јазици е облик на утопија која брзо се судира со природноста на еволуцијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со тоа често стоење пред огледалата како да открива нешто ново на себе, со таа заносна игра - колку што сакаше самата да се возбуди и ужива, свесна дека ѝ иде времето кога убавинта ќе почне да се нагризува - толку сакаше да ги возбудува и мажите што ја гледаа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Прости ми другар Даскалов и веднаш речи ми дека не треба и не смеам да заборавам оти во животот никогаш ништо не се враќа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Беше свесна дека, сега, откако повеќе не бевме емигранти, ги загубивме сите шанси брзо и лесно да заминеме кон Америка, кон Австралија или кон Нов Зеланд.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И сега, додека седи како здрвена на креветот станува свесна дека навистина последна заминала од кај гробот и сама се враќала.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Беше свесен дека освен убавите мигови со Рада, сето друго време беше денгубење и празно безделничење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А притоа сосема сум свесен дека местото што го заземам, работата што ја извршувам и обврските што ги имам не трпат импровизации и сомнителни постапки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога се измори, ја напушти најпосле шарената трага, свесен дека се е залудно, па легна и се стркала удолу, по покосената ливада, како некој стркалан камен.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Макар што на Македонците им е доволно само раздобјето Од Александар Трети Македонски до Цезар Македонците не го фермаат многу многу Некој си Калигула таму и особено неговиот коњ Кај го давале Македонците Букефал За некаков дртав коњ на Калигула Спроти императорот и коњот велеа Македонците Никој не велеше спроти императорот и аеродромот Што е знак дека Македонците сепак беа свесни Дека никогаш нема да имаат аеродром спроти Александар Велики Ама напатени од многу посегања врз минатото и иднината Си велеа поарно мало аеродромче со големо име Ем големо ем наше си велеа Македонците Отколку голем аеродром со туѓо име што се пишува на латиница
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Ако тргнеме од тоа дека културата не се учи само преку јазикот, туку и преку невербалните постапки со кои се изразуваат емоции и ставови, но најмногу преку специфичните кодови кои често знаат да продуцираат и моќ, стануваме свесни дека учењето на културата е еден отворен систем во кој секој од нас го прима и пренесува знаењето на различни начини...
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
За жал не располагав со доволно умеење оваа благодарност поконкретно да ја изразам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Бев свесен дека како и да пишував, никогаш не ќе успеев да се доближам на достоен начин на легендата на Арафат и на одбраната на својата Палестина, на сложената енигма што се криеше во неговата комплексна личност, на неговиот живот-жртва.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сотир Паскали беше свесен дека и тој неповратно станува дел од таа протоплазма, но врската со својата родна земја и пошироко од неа, ја гледаше во постојаното одржување на односи со луѓе кои доаѓаа во Париз, секој со грижа и мака, на студии и лекување.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше свесен дека, во една таква мисија, се минува низ аскезата на страдањето за, конечно, да се дојде пред целта, пред спасот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Можеби не се сосема свесни дека го прават тоа, зашто можеби не сите тие сфаќаат во колкава мера кампот е машки геј-жанр.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Беше свесен дека не може да го има мајчиниот калауз кој ги отвораше материјалните врати.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но, беше свесна дека тоа воопшто не ѝ успева.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
ИВАН: (Во првите мигови тој им се предава на тие бакнежи, дури се обидува и да се поигра со нив, но набрзо станува свесен дека со Неда нешто нечекано се случува и затоа ја зема нејзината глава во своите раце, се обидува да ѝ погледне во очите.) Ти плачеш?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Жално квичејќи, животното не се обиде веќе да ги спасува децата.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Реализирањето на проектот го остави за други времиња, но беше свесен дека до тоа нема да дојде никогаш.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но како да не беше свесен дека не можеше да го продолжи своето дело над своите биолошки и ментални можности.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Винстон беше свесен дека тоа не се мислеше сосем сериозно, но на некој начин се вклопуваше во генералната идеологија на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој беше свесен дека прашањето за чистите јазици, колку што беше од универзален карактер и ги тангираше речиси сите јазици во светот, во различни историски периоди, толку можеше да има и посебен карактер на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како и друг пат што правев кога не беше свесен дека те гледам, пак пред себе гледав измачен, блед, слаб лик.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
А шољата за тоалет со казанче – па зарем треба да ви објаснувам колку силно таа ги промени човечките животи?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И покрај големите разлики на балканските народи во нивниот етнички и национален идентитет, беше свесен дека тие поседуваа повеќе обединувачки, отколку разединувачки елементи, како во ретко кој друг поголем европски предел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но, тој ниеднаш за целиот живот сѐ до овој ден не бил свесен дека толку многу му е натопена во неа секоја жиличка од неговото ткаење, секој негов поминат ден, секоја клетва.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На пример, морам да бидам свесен дека зборувам во таа машина и дека тоа ќе биде објавено.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тој беше свесен дека внатре, длабоко во него, требаше да се минат уште многу други, за нас непознати граници, кои ги откривавме подоцна во животот, кого него го немаше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Станувам свесна дека ако набргу не најдам начин да ја сменам положбата, ќе пропаднам во бездната која нема крај. Нема дно, темно е.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Бев свесен дека во разликите во идентитетот, се криеше големата тајна во постоењето на сите уметности, во раскажувачката уметност посебно.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Бев свесна дека, мајка како мајка, ќе сака да го подизвади синот од блатото.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Но тие беа свесни дека значаен дел од овие зборови повеќе не беа во употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Меѓународните установи секако се свесни дека е нужно да се сочува разноликоста на културите во светот, на којшто му се закануваат монотоност и униформност.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Британските воени мисии од септември 1941 година биле присутни во штабот на Дража Михаиловиќ и во некои други негови единици, на кои им испраќаа како воена така и материјална помош.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Честит човек како вас за цената не го ни прашувам“, рече свесен дека претерува на своја штета што ќе биде изразена во кеш.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Стануваше свесна дека, на врзопот со клучевите од напуштените куќи, крај Морето и крај Езерото, нема никогаш да им се надоврзат клучевите од нашата куќа крај реката.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тој беше свесен дека влегува во неприродно друштво и дека ризикува гласови.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Татко со целосно балканска судбина, беше свесен дека излезот од новата митологија за Балканците беше во еден автентичен, реален процес на самоосвестување ослободен од секакви предрасуди на комплексноста на балканските идентитети.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со мене низ просторијата шетаат и зборовите на неуморниот иследник.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мирон Донски, богот на Архивот, еден од најдоверливите кадри на Партијата, никогаш виден со насмевка, со постојано сомничава физиономија, беше свесен дека Водачот му ја беше доверил најделикатната мисија, пресудната битка во штотуку завршената војна.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Искушението е дотолку посилно што синот е свесен дека не ја почитувал мудрата порака од растреперените усни на татка си пред починувањето: нема враќање од егзил!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Телефон, телеграма, телепринтер, автомобили, реактивни авиони..., денес, на крајот на индустрискиот период, голем број дигитални техничари и голем број менаџери во компјутерската индустрија не се свесни дека живееме во “сајберкултура”, опкружени со неограничени слоеви информации, коишто може поединецот, со помош на сајберопрема да ги дигитализира и да ги сними. 78 Margina #17-18 [1995] | okno.mk u Зошто?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Постепено таа станала свесна дека нема да бидат никогаш среќни со мажот поради таа страшна вистина, колку и да се сакаат.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Инаку за цело време сум свесен дека на пример со жена му на Симета сум спиел.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Со еден збор отворено му се ругам на мојот потчинет, иако сум свесен дека она неуморно демонче демне над секој мој неизречен збор, го лови со акробатски скокови и му го поднесува на мојот потчинет на начин што јас не можам да го одгатнам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Камилски, чувствувајќи дека е на својот добро обработен терен, продолжи: Балканците се свесни дека ги сметаа за други, иако со векови делат заедничка судбина на истиот европски континент, како простор на народи кој не успева да опстане ниту како вистински Ориент, а ниту како рамноправен дел на Западот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше свесен дека немаше назад, но и напред беше неизвесно! Требаше бездруго да ја минат линијата на замислениот јазичен рубикон...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше свесен дека изборот на (безопасните) балкански ориентализми што го правеше со Климент Камилски, ќе можеше, покрај другото, да послужи за показ на балканските ориенталисти и балканолози да трагаат по тоталитетот на балканскиот историски процес што нему тешко му успеваше во неговата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, за жал, и самиот беше свесен дека одговорите лежат само во добрата волја на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тоа успешно се вкоренуваше во новата почва, макар никогаш дооткорнато од родната земја. Тој беше свесен дека не постои враќање од егзил... ***
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И заминуваш со нив и, додека твоето мало дете со нивното, исто така, мало дете се штипат од радост дека на одмор ќе се заедно, ти стануваш свесна дека победата е извојувана.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Изгледа дека сепак е поумесно наместо на науката да му се препуштаме на причинувањето иако сум свесна дека станува збор за некоја непозната патека на прелагата по која немам сили да зачекорам?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Всушност, воопшто не беше ни свесен дека имало војна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И маршалот Тито, во последните години од животот, во едно исповедно интервју, поставувајќи си го отворено прашање дали ќе живее во историјата, ќе рече дека е свесен дека малку животи загрозил за да спаси многу повеќе.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Макар што била свесна дека лаицизмот и клерикализмот не се римуваат, туку се спротивставуваат, се мешаат, вујна Клементина лесно разбрала дека овие конгрегационисти на Балканот се во некаков „свет сојуз”, кога беше во прашање спасувањето на младите балкански души.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Според него, претензиите на Македонците спрема Солун би го предизвикале бесот на Грците, а тоа би можело да резултира во "жестока крвава војна, од која не би произлегло ништо добро".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тој ја држеше за рака, а таа беше свесна дека нејзе ѝ зборува, ѝ говори, ѝ глаголи за патот што им претстои.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но тоа го сторив за да ги повредам; бев сосема свесен дека тоа е исто како кога пишуваш театарска критика да го нападнеш артистот за некои пороци што тој ги има во приватниот живот, а сосема да ја оставиш на страна неговата ролја; но јас имав право на тоа, затоа што нивната ролја се стопуваше со нивниот личен живот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И во сите моменти на кризи, на стравови, по некаков мајчински инстинкт, стануваше свесна дека секое нивно сузбивање, значи чекор поблизу до средбата со детето.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Среде Истанбул, седнати на седиштата број 45 и 46, стануваш свесен дека рамото ти го допира еден од Кавадарци, или барем 50 проценти со потекло од тиквешкиот крај, и додека го спушташ седиштето сфаќаш дека ако претераш со спуштањето ќе му легнеш во скут на уште еден од истиот град.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се враќал кон себеси, станувал свесен дека кренал рака на бессилен човек со крвава рана на папокот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Стариот го интонира тржествено гласот, како да му поверува нешто драго и живо на Пискулиева, а тој одговара скромно, здржано, но сепак свесен дека ја заслужува таа верба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не беше ни свесен дека спиел додека не сфати дека само малку пред тој ненадеен миг на освестување не ни знаел оти чекори.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Британските експерти биле свесни дека "Русите не можат да имаат доминантна позиција во југоисточна Европа" и поради тоа ги "користеле движењата предводени од комунистите во Југославија, Албанија и во Грција како средства за да ја остварат својата цел, но не и како неопходно средство само по себе".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во секој случај, иако сум свесен дека станува збор за умешни прелаги јас им се препуштам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Вистината е дека тоа чусвтво кај него само се нагласило, зашто веќе си постоеше, сега сум свесна дека постоеше.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А тоа значеше докторите да не трчаат брзо по ходникот со дрвените кломпи, да нема пискотници и врескања, и онаа одвратна стара количка да не свири како раштимувана виолина и да не квичи заедно со несреќницата легната во неа, свесна дека одлежала залудно денови, месеци... Долго, но не и доволно долго.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Свесен дека е во првиот план на вниманието, син ѝ одеше по неа, ги покажуваше колениците со артистичен гест и сосила ги цедеше последните солзи од маченичките очи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И не би било следење на правило, кое го исклучува акциденталното, непредвидено, „на слепо”, или варијабилно усогласување, туку треба да се состои во определено почитување на она за што правилото вели дека е конститутивно за придржувањето кон него.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа надоаѓаше во неговото тело во некакви спори налети, од кои се чинеше како по сета кожа да му избиваат некакви црвени безболни пликови, беше свесен дека тоа мускулите во него умираат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
“12 Несомнено, доколку таквиот план би се остварил и би се проширил би можел успешно да му се спротивстави на обидот на Германија да ја држи “Европа во целосна потчинетост и воспоставувањето на новиот поредок би било скоро невозможно“.13 Тие биле свесни дека народот е тој кој “еден ден ќе претставува тајна армија и сите активности кои се насочени кон разбирање на тоа се активности на СОЕ, јасно одделени од воените операции, кои се преземаат од сојузничките трупи без помош на домашното население“.14 Реализирањето на сето тоа, сметале тие, било можно единствено ако се помогне некоја партија или група чија внатрешна програма му давала извесне надеж на народот дека нивните природни потреби за поголема економска сигурност, социјална правда и реформа еден ден ќе се остварат.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Од друга страна, Марија беше свесна дека поголемиот број од злосторниците кои ја воделе војната, веќе одамна ги нема.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Климент Камилски, трагајќи по најуверливи докази во отворените и прелистувани книги за јазиците, беше свесен дека уште од антички до денешни времиња не престануваше утопијата во европската култура да се открие заеднички јазик за сето човештво.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие биле свесни дека доколку Советите се "закотват" во југоисточна Европа, ќе биде мошне тешко да се изнајде такво решение кое би било поволно за Британците, бидејќи во таков случај сите карти во преговорите би биле во рацете на Советите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како што спомнавме и претходно, и американскиот претседател Франклин Делано Рузвелт бил сосема согласен со Британците дека на Балканот би требало да му се зададе дефинитивен удар на Хитлер.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тој истовремено беше свесен дека им помогна на своите родители така да постапат кон Марија и кон неговото дете.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Татко, колку и да ја отклонуваше својата мисла од Игоровата, кога говореше за Беломорскиот канал, со нетрпение ги очекуваше новите аргументи за апсурдната градба на Сталиновата водена пирамида, свесен дека тоа ќе му послужи за да ѝ избега на историјата, кога сталинизмот на Балканот се вестеше од сите страни и го бараше патот кон новите жртви.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Вие го напуштивте во 1993 година не согласувајќи се со договорите од Осло...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред конечно да ги прецизираат поединечните и општите обврски, Татко неочекувано рече: Ние мораме, мој Камилски, да ја завршиме нашата потрага, со областа која најмногу го опфаќа некогашниот живот, нашиот живот, животот воопшто!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше свесен дека, за реализирањето на оваа идеја, му беа потребни многу, многу повеќе години одколку што претпоставуваше дека ќе живее, па на Климента, внимателно, му рече дека ќе биде среќен ако младите ориенталисти работат врз тој проект.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Секој вид неприродно однесување може да се протолкува како губење на самодовербата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Одеднаш и подисплашено станав свесен дека она што ми ја наруши концентрацијата се чекори по опустената улица во глувото пладне.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не беше свесна дека тој е тука сè додека тој не застана до нивната маса.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Беше свесна дека токму на овој ефект беше паднал и некој друг пред него .
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Знаев, бев свесна дека секоја жена со себе носи најмалку две големи лузни од вакви мажи каков што беше Стомачето.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Бев свесен дека е посилен од мене, ама тој час ми дојде некаква чудна сила и сигурност дека ќе го победам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тој беше свесен дека во отоманските ракописи, во сиџилите, почива најмногу балканско време.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Исто така, беше свесен дека меѓу неговите родители и Марија нема помирување... До крајот на животот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Беше свесен дека е невозможна потрагата по тоталитетот на балканскиот историски процес доколку не се дооткрие исчезнатото отоманско време.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
На пример оној ден кога, додека се качував по затворските скали наеднаш станав свесен дека токму во тој простор нашата сенка е секогаш со нас, не нè напушта туку се чипчи до нас, нè следи, како да се плаши да не нè загуби!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Треба да се спаси разноликоста, а не историската содржина, што ја дала секоја доба и која што ниедна доба не може да ја сочува вон своите граници.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Манлинг значи е свесен дека веќе значајно се оддалечил од онаа митска кабала. Cabala simplex!
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тој беше свесен дека тие нивни сфаќања - дека само Германка може да биде достојна да влезе во нивното семејство, "да ја измеша крвта со нивната", се нешто што ќе го понесат и в гроб.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Додека се потсетуваат на она што стрејт-мажите го заборавиле и додека го реконструираат, додека свесно ги репродуцираат изведбите за кои стрејт-мажите веќе не се свесни дека ги изведуваат, геј-мажите неминовно согледуваат што е тоа што хетеросексуалната култура го смета за природен и автентичен идентитет – за облик на суштествување, за суштина, за ствар – општествена форма: изведба, настап, улога. ‌Има други фактори што објаснуваат зошто геј-мажите се склони да ја доживуваат мажественоста како општествена норма, а не како природна онтологија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Беше свесен дека тешко може да се замисли иднината на државата без интегралната историја на сопствениот народ, без толкувањето на сложените меѓуетнички односи во минатото, без откривањето на тајните на нивното одржување под отоманската власт што, секако, претставуваше и едно од клучните прашања за иднината на новата држава.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Па и тие немаше да се враќаат ако не беа врзани за нас со златниот конец на сеќавањето…
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Татко беше свесен дека според научните сознанија говорните јазици на Балканот беа поделени во три големи семејства: фино-угриското коешто беше претставено со унгарскиот јазик, фамилијата на турско-монголските јазици, во кој доминантен беше турскиот и на крајот сите други јазици кои $ припаѓаат на големата фамилија на индо-европски јазици.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Коста Ципата станува свесен дека надвор е веќе ден, инаку од каде оваа разредена светлина овде кога не гори огнот?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во Англија, за која порано мечтаел, Набоков станува свесен дека сега со сите сили настојува да ја задржи во себе Русија, која му станува, како што самиот вели, “пореална” од која и да е реалност; автентичното, духовното, вистинското се покажува сврзано имено со Русија, со сѐ што е руско.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Беше задоволство да се знае тоа, со она тивко знаење по длабокиот сон, загледан во оној прекрасен мир и свесен дека сторил сè, што се барало од него овие денови да стори тука.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој и не е свесен дека после ќе бара уште и уште и уште.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Има луѓе кои го пренесуваат лесно душманлакот на други, на трети и го шират како зараза меѓу луѓето.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Непристоен каприц на порочната желба која и не е свесна дека на овој начин го потврдува своето постоење но и својата слабост“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Татко, за миг, свесен дека уште еднаш се разминал со смртта во својот и во семејниот долговечен балкански егзил, смирено ја запраша Мајка што прави со сликата на Сталин, додека луѓето од полицијата излегуваа низ пор­тата со сознанието дека во нашата куќа ја има само сликата на непобедливиот Тито.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Бев свесен дека за толку голема и неизвесна работа како што е копањето бунар, треба да се има трпение и мудрост и дека јас ќе морам да се усогласам со тоа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Беше свесна дека љубовта е само душевно чувство, но не и храна од која се живее.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И јас ѝ простував за сè што таа правеше за истата цел.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во тоа време не беше свесен дека ја сака за некоја посебна цел.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но и тој бил свесен дека за да се постигне заедница на слободни балкански народи, неоходни се демократски влади во секоја од балканските држави и сметал дека таков капацитет во себе носат новите лидери излезени од народниот отпор, кои имаат концепција за демократски поредок на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Умреница Стојам и чекам стрпливо, ги слушам другите кои, откако ќе дојдат на ред, стануваат свесни дека комплетно неподготвени дошле во Матична служба да бараат уверение, а не знаат, на пример, ни моминско презиме на покојната.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
До денес не бев свесна дека имам муза. Третина од моето постоење, била покрај мене. Ми била животна инспирација.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Бил само еден луд миг во него и го повел по себе, сега беше наполно свесен дека тој ниеднаш нема да биде во состојба да стори нешто такво со овој свој малечок, нечекан гостин, дојден во неговата собичка и безденноста на темните ноќи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Нанчо и натаму не се откажал од заговорниците, иако бил наполно свесен дека откривањето на нивните планови значело смрт за него и пропаст за неговото семејство.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Таа беше свесна дека тоа што го кажа мајка ѝ е само нејзина желба, така да се одвиваат работите во врска со Хелвиг.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но Американците биле свесни дека Британците не се искрени во нивните информации за она што се случувало на територијата на Кралството Југославија и пошироко во рамките на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, кога другите ќе станат свесни дека се манипулирани од лажниот квалитет, ќе се повлечат.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Мислеше на тоа и на сите движења, што требаше да бидат сторени секавично, а сето време не престануваше да ја држи пушката насочена кон онаа карпа, постојано свесен дека неговата миризба, што се искончуваше по белото пространство пред него еднаш ќе се засуче како фитил и сега, или во следниот миг, таа ќе стаса да се вотне до задреманата свест на ситиот самјак.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мајка беше свесна дека тој тоа ретко го правел со нас.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тој е свесен дека раскажувањето се базира врз пресоздавањето на стварноста, то ест врз измисленото.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Иако сега беше свесен дека биле привид, сепак, тие денови тој ги имаше како најсреќни во својот живот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој беше свесен дека го беше напуштил затворот на универзалниот егзил во кого светот му беше маневарско широко поле за потрага по својата татковина, за да заврши во еден друг наместен затвор.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше свесен дека с уште им треба.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Беше свесна дека ако не ја сменат темата на разговорот, сѐ ќе ѝ каже на мајка си.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Од тие причини, во март 1943 година, во Вашингтон се одлучило да се пристапи кон формирање мисија на ОСС во Каиро, од каде би пратиле свои офицери за врска во штабовите на Јосип Броз Тито и на Дража Михаиловиќ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И Татко и Камилски завршија со разгледот на првите десет османизми со генерално значење, првиот османизмите со навидум позитивна конотација, а вториот со негативна.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Татко ти ти пратил пари - му рече на Карл, свесна дека тој ништо не разбира.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тие биле сосема свесни дека комунистите, кога-тогаш, ќе ја манифестираат својата приврзаност кој СССР, пред сè од идеолошки причини.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тој, свесен дека гласот таков каков што му го дал Господ, далеку нема да му се слушне и дека песната му е „олеле мајко“, побарал поткрепа во шампионот во уметничко лизгање Евгениј Плушенко и во неговата импресивна точка на мразот поставен за таа намена на сцената.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, за сето време беше свесен дека оној не ќе може да издржи долго без да доаѓа ваму, без да работи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ме излудуваа затоа што беа пресметани (и воопшто, Луција беше свесна дека е убава и имаше еден сосема јасно деклариран економски однос кон сопственото тело, чија убавина ја натценуваше токму со тие непотребни движења со кои истакнуваше делови од телото); но мене тоа не ми пречеше, туку напротив, го сфаќав тоа како сигнал кој ми ветува дека некогаш, кога и да е, ќе ја имам Луција.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И таа секој ден сè повеќе го врзуваше кон себе, сè повеќе го засакуваше, свесна дека Богдан ги поседува сите мажествени својства и во неговите прегратки лудуваше од напливот на својата задоцнета и со години потискувана страст.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Беше длабоко свесен дека само едно непредвидено движење, само една мала невнимателност и се ќе оди по ѓаволите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Беше свесна дека нејзината срдечност, непосредност, со која ги придобиваше другите луѓе, никогаш нема да допре до него.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тој го оттурна од себе, свесен дека тоа е само сеќавање на некакво дело од кое би сакал да се откаже, но не може.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знам, криво му е. Можеби е свесен дека не ме заслужува.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
И, така, и на вујкото и на тетинот им ја исполни желбата, па сама, без младоженецот, со деверчето зад неа, се избаци по трипати „мокро“ со сите, ама пола од нив не беа свесни дека се поздравуваат зашто „гага“ ракијата си го имаше сторено своето.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- И ние на Балканот историските прекини ги надополнувавме со легендите, митовите... - дополнив, свесен дека се оддалечував од неговиот контекст.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
По неколку недели, Марија стана свесна дека тој, нејзиниот сопруг, нејзиниот Хелвиг, врската со неа, во овие години заеднички живот, ја беше сфатил како врска која трае сега, но дали и утре, или можеби - целиот живот, - тоа ќе види. Сѐ до нејзината бременост.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Арафат беше свесен дека на југословенската федерација беа броени деновите, но тој на тоа воопшто не помислуваше, ниту сакаше да верува, како што не можеше да не верува на своето враќање во Палестина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XLIX Без претходно да се договорат за тоа, Татко и Камилски продолжија да избираат зборови во функција на прикажување на тоталитетот на историскиот процес на Балканот, свесни дека тоа можело малку да го сторат пристрасните историографии, парцијалните и недостапни архиви, нецелосните институции, силата на заборавот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зашто, градејќи нестандардни емоционални врски со културните облици, тие практично го одбиваат силниот општествен повик да заземат конвенционални, хетеронормативни положби и практично се здобиваат со нестандардни сексуални и родови идентитети, идентификации и ориентации.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не беа свесни дека со тоа ја поддржуваа матрицата на светскиот јаничаризам на империјата на новите времиња: новиот јазик за сите требаше да ги потчини малите, да направи од малите јазици негови сателити.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бездруго, беше свесен дека ние стапувавме во новиот круг на јаничарството, ја менувавме земјата, н очекуваше ново владеење, прилагодување на нашите животи во новите времиња, далеку од семејното огниште, каде што остана Баба со отворената врата, затворена од границата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Секогаш беше подготвена да ми прости за сè што правев за да ја оствариме целта, а тоа го правев и тогаш кога бев свесен дека ги кине најчувствителните нишки на нашата интимна врска.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Бев целата некако збунета, но бев свесна дека убаво изгледам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Тирана и пред тоа беше свесна дека и станавме камен обесен на врат и поита да побара од Москва да најди решение. И го најде.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Колку и да навикнуваше на новиот ред на живеење, колку и да се помируваше со реалноста на еден друг начин на живот, колку и да беше Мајка внимателна, тој не можеше да ја прикрие тивката меланхолија што го обземаше кога ќе останеше долго време загледан во течењето на реката, свесен дека никогаш повеќе нема да ја има илузијата дека ќе замине, некаде далеку, кон Цариград, или кон Америка...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но Татко беше истовремено свесен дека колку и да манипулирале со постоењето на лавиринтот митската и рационалната мисла и метафизиката, излезот од него може да биде игра на случајноста.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше свесна дека лекарот ѝ замерува, што во целиот овој изминат период, откако е сестра ѝ во болницата, домашните малку ја посетуваа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Ќе преспиеме, па ќе видиме! - рече доктор Коста, свесен дека секакво донесување заклучоци во ова време може да биде пребрзано.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Таа се бореше со сите сили да ме разбере, да придонесе што повеќе да се разберам самиот себе, да си ги разберам разликите во самиот себе и разликите со кои живеев, со кои живееја ликовите од мојата балканска сага во тешките моменти на животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Меѓутоа, при испраќањето на оваа мисија Британците биле сосема свесни дека четничкото движење во Македонија скоро воопшто немало свои приврзаници бидејќи според нивните информации “Михајловиќевиот комитет во Скопје е провален и безжичната опрема е пренесена од Наумовиќ во Порече и сé уште не е почната со работа“.77 Нивните информации покажувале дека на територијата на Македонија “освен заскитани војници нема партизани“.78 Но и покрај таквите информации СОЕ во Каиро пристапила кон подготвување на втора мисија за територијата на Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Таа беше свесна дека е привлечна девојка, но сепак тие довикувања правеа да се чувствува малку непријатно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во својство на управувач, членот на Внатрешната партија често треба да знае дека ова или она парче информација е невистинито и може често да биде свесен дека целата војна е лажна и дека или не се води, или се води за сосем други цели од прокламираните: но таквото знаење лесно се неутрализира со техниката на двомислата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Татко во комплексното значење на касметот, како судбина, како фаталност, имајќи го на ум постојано својот ракопис за Историјата на Балканот низ падовите на империите, извлекуваше поука дека природна судбина на секоја цивилизација на Балканот била да се извиши, потоа да се распадне и на крајот да се разнесе во прав.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше свесен дека за реализирање на оваа идеја му беа потребни повеќе години отколку што претпоставуваше дека ќе живее, па на Климента му рече дека би бил среќен младите ориенталисти да работат на сиџилите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бев свесен дека јас дипломатски засекогаш ќе се оддалечам од палестинското прашање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Одеше низ долгиот ходник на Министерството и веќе беше стигнал речиси до местото на кое Џулија му ја беше тутнала пораката в рака, кога стана свесен дека некој, многу покрупен, чекори веднаш зад него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Свесен дека го бие глас на слаб или никаков педагог (сега измислија и нов збор - методичар), Гого не му се мешаше многу во учењето на синот што му беше пошол по стапалките, освен што со едното око ќе ѕирнеше во неговиот блок - да види до каде е.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но ја чувствуваше напнатоста на Камилски, кој како да потиснуваше нешто длабоко во себе, не сакајќи да излезе од него, но свесен дека не ќе може долго да го задржи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Затоа треба да сме свесни дека тоа го дава вистинскиот квалитет на вкусот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Татко беше свесен дека, на Балканот, деспотскиот и ропскиот менталитет никогаш нема да исчезнат сосема.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но, за сето време тој не забораваше да забележи и по некое познато стебло, по некоја позната делканица од секира во корубата од тие дрвја, секогаш држејќи се за нив, како за единствената нишка, што му беше негова низ таа наеднаш толку многу туѓа шума, свесен дека тука некаде во близината на неговата трага мораше да поминува и патот, по кој луѓето од нивното село одеа или се враќаа од Белата Долина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Татко продолжуваше да размислува за мистериите на јазикот, за неговите чудеса, за енигмата на неговото постоење, свесен дека нема никогаш да ја разбере.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Влатко обезбеди статија: ЦЕЛ ГРАД КАКО ДЕПОНИЈА!!! со поднаслов: Градските власти уште пред стартот на акцијата свесни дека во предвидениот рок нема да може да се исчисти градот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Дури сега стануваме свесни дека еден од нас ( може и двајца) веќе ќе беше мртов!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Другарот Чапаев, и самиот студент по правни науки, беше свесен дека судството, како витална оска на новата држава, ќе мора да се темели врз стручност, врз знаење и врз искуство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Всушност со несигурни чекори се движам низ просторијата во која владее насилничкото расонување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како на оние циркуски точки на маѓосникот, кога ќе ни ја донесе водата до усните па ние дури и сладоста ќе и ја почувствуваме иако водата никогаш не втасува до грлото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност таа ми има речено дека сте дамнешни пријатели? – Го реков ова а притоа бев свесен дека овие зборови требаше да бидат еден вид благодарност поради неговото заземање околу нејзините очи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Палигоров беше свесен дека, сепак, Донски не можеше да оди подалеку, да биде против сешто и против секого.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Најчесто едниот зборуваше на едниот јазик, а другиот на другиот, без да бидат свесни дека разговараат на два различни јазика.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Оваа монографија е втор обид тој интерес да биде задоволен.* Ние сме свесни дека, поради недостиг на доволно архивски и друг материјал, не бевме во можност да одговориме на повеќе прашања што во темава ни се наметнуваа и да ги пополниме сите празнини што се појавуваа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тогаш не бев свесен дека сите мои тежини легнувале во срцето на мајка!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Според тоа, по двете основи би требало да очекуваме дека доколку навистина имаме работа со следење на правила, оној кој го следи правилото мора, барем во принцип, да биде способен да ги препознае барањата на правилото и да биде свесен дека ги задоволил.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во таков случај британските експерти сметале дека таквите барања "нема да бидат поддржани".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
„Нема мајсторија без алат“ рече Влатко, свесен дека кажува нешто многу важно.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Малку се сепна од него, но сепак го пушти да излегува, продолжувајќи да останува онака отпуштен и дури после, откако замолкна, беше свесен дека она беше само уште еден вик во Белата Долина, сличен на сите оние завивања надвор, сеедно што беше тоа негов глас.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А потоа од мирно стоење одеднаш почна да трча: и бегаше и бегаше Лазар, глумеше непостоење, ни малку свесен дека на околината ѝ пречи: неговото движење, неговото стоење, неговото дишење и постоење.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Татко охрабрен продолжи: Балканците, чии предци живееле под Отоманското Османското Царство, кои се вникнати целосно во своите мајчини, потоа национални јазици, стануваат свесни дека постои еден значаен фонд зборови, од османско-персиско-арапско-турско потекло кои им овозможуваат на извесен начин дури и да комуницираат меѓу себе.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од тие причини, Британците со посебен интерес ги следеле добиените информации за формирање југословенско-бугарска федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
„Сакате да изберете вратоврска?“ расмеано му рече Германија, свесна дека Едо се чувствува како зајак фатен во стапица.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Моите родители починаа на 80 години, нормално, ми беше жал, многу си ги сакав и почитував, но, сепак, бев свесна дека дочекаа убава старост.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Човек одеднаш станува свесен дека сето тоа муабетење на Глобалната заедница не е правено за луѓе.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Гледајќи кон синиот хоризонт на езерото, одговори: - Ние, Палестинците, распрснати во нашата егзилска судбина во четирите страни на светот, не можевме да го замислиме животот без легендите...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа била свесна дека нејзиниот живот на Балканот ќе биде означен од постојани мешања, од преселби, од секакви разлики: јазични, етнички, верски.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беа свесни дека нема никогаш да ги опфатат во нивната потрага сите османскотурски заемки, но до некаков компромис мораше да се дојде, ако не денес утре, задутре.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не бев ни свесна дека времето толку брзо минало.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Беше свесна дека сето тоа за кое зборуваа може да се оствари, но не веднаш... А можеби и, не наскоро. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Прифаќањето на ваквите појдовни точки и заклучоци можеби не би било можно кога не би биле свесни дека Кејџ своите ставови секогаш ги изнесуваше со свест дека ги изнесува своите ставови и кога не би ја имале во предвид познатата забелешка на Костеланец дека “во Америка, за разлика од поголемиот број европски културни средини, не постои утврден пат за постигнување на интелектуален и уметнички успех, еден единствен културен естаблишмент кон кој младиот и амбициозен човек ќе може да се насочи, нема одредена публика која донесува конечен суд, институции кои издаваат конечна потврда за успехот, признание или награда која ужива општо почитување“. 174 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сето време тој беше постојано свесен дека храната полека и трпеливо му завршува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Татко и Камилски беа свесни дека присуството на турцизмите во балканските јазици означуваше посебен феномен, означуваше олицетворение на еден балкански јазичен менталитет кој бил одржуван со векови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Меѓутоа, тие биле сосема свесни дека меѓу балканските држави имало голем број национални и територијални нерешени прашања, кои во историјата секогаш биле користени од големите сили, играјќи на картата "раздели па владеј".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Беше свесна дека таму е сè нејасно и опасно и не знаеше што да направи друго освен да бега.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Без да биде свесна дека сама си се лекува од состојбата во која се наоѓаше, таа ќе стануваше и постојано беше зафатена со непотребни секојдневни работи во куќата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Британците биле сосема свесни дека во однос на Народноослободителната и антифашистичката војна, уште од самиот почеток на војната, го помагала движењето на генералот Дража Михаиловиќ, кој и ја започнал војната против нацифашизмот во април 1941 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сечи на една страна - фикусот избиваше одмазднички на другата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бев свесна дека што и да му речам, ништо нема да изменам...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Ревизионизмот или не, другар А.А. – продолжив храбро, но свесен дека влегувам во нов круг на непред­видливо измачување, мобилизирање на Х.Х. и Централата – бавно, пребавно стигнуваат главните, подвижните идеи на Балканот од европски духовни центри.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Исто така, ако си во медиите биди свесен дека и самиот манипулираш.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Беше свесна дека го очекува невозможното...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, истовремено, беше свесна дека ако таа сега каже нешто лажно, тој веднаш ќе осети. Молчеше.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И тој дури и мисијата за опстанатите османизми во балканските јазици со својот пријател Климент Камилски ја сметаше за скромен прилог во новата балканска свест, која требаше и на тој начин да им се пренесе на новите генерации, на нивните потомци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зошто не беше спремна со мене да ги сподели?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Беа свесни дека нивната работа никогаш не ќе може да биде завршена, с додека го продолжуваа турцизмите својот живот од јазик до јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше свесен дека секој збор во животот може да биде стапица, но подобро е да ги откриеш отколку да те совладаат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таквите разграничености ги разлачуваат не само видовите на дискурс туку и видовите на чувствување, стиловите на емоционално изразување и конвенциите на однесувањето и на општествената интеракција.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Молчев. Бев и премногу свесен дека објаснувањата со кои располагам не се употребливи за оправддување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Само треба да се биде свесен дека стигнавме до врвот на планината на Маргина 36 51 модерното искуство, и дека сега мирно можат да се разгледаат и соберат искуствата на модерната (нашиот несомнен родител) и сите други искуства што радикализмот на модерната (политички) ги исфрли или ограничи.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тоа би значело дека без способност за рефлексија кон сопственото искуство не може да постои „само- свест“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Татко беше свесен дека ноќта на животот сама си ја носи со себе ламбата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Иако беше свесна дека косите се стрижат и се брчат, таа сето тоа сега го разбра како одземање на еден дел од нејзината глава.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Затоа, впрочем, и реши да оди на поширок избор од замислениот и предвидениот со Камилски, особено во доменот на заемките во администрацијата, повеќе присутни во народната литература и големите реалистички романи посветени на османскиот период.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А и беше свесна дека само до пред неколку недели беше в болница.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сите консултирани во Бугарија биле свесни дека Братството немало никакви сили за да се бори против Организацијата, а со негово влегување во нејзините редови ќе може многу повеќе да придонесе за врховистичката кауза.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Велика Британија сè уште не ја покажувала својата слабост и таа, стоејќи на "стаклени нозе", се надевала дека и понатаму ќе успее да доминира на Балканот, како и во годините пред војната.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А всушност бев свесен дека се служам со факт со кој не располагав. Рескирав! Ништо друго.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
На крајот стана свесен дека љубовта е многу поважна од сѐ.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој одговори: - Арафат со мировните преговори и договори во Осло, со избраните израелски миротворци, од тој период беше свесен дека тој го правеше само првиот чекор во своето враќање во Палестина. Другите чекори беа препуштени на судбината...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Меѓутоа, јас сум свесна дека тоа е тест кој можат да го поднесат само најсилните.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но Елен Лејбовиц, соочена со медиумските црно-бели слики кои ги изнесуваа последиците од задоцнетиот европски дипломатски балет во регионот и раскажаните епизоди од мојата балканска сага, бараше начини, како мојата раскажувачка вистина да се наметне како веродостојна алтернатива.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сѐ додека не им е дозволено да имаат мерила за споредување, тие практично никогаш и не стануваат свесни дека се угнетени.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со една мала забелешка: бев свесен дека не смеам да се залажувам со површниот заклучок дека станувало збор за знак или најава преку која некоја непозната сила се обидува да ми ја подотвори вратата на шпекулациите овозможувајќи му на она што еднаш веќе протекло повторно да се врати и да ми се придружи...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Татко беше свесен дека главниот удар му го зададе токму Мирон Донски, уште при првата средба, што беше можеби и причината за неговата болест.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Обајцата беа свесни дека секоја голема библиотека во светот настојува да се спаси со спротивставувањето на губењето на меморијата, на нејзиното враќање таму каде што е целосно исчезната или се навестува нејзиното исчезнување, да се спаси конечно од губењето на нејзиното значење за човекот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Напорите на Македонците за обединување, според него, "би биле задушени со сила од Грците, кои сигурно би се кренале од цела Грција за да ги задушат" таквите тежнеења на Македонците, бидејќи и тој бил свесен дека Грција била "доволно сиромашна... за да ѝ се земе една од нејзините најпродуктивни територии" што, од своја страна, би ја направила уште посиромашна.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И затоа не би требало да биде изненадување тоа што британскиот фелдмаршал Сматс, во упатеното писмо до Черчил, ќе нагласи дека и покрај нивната помош на Тито, НОВ и ПО на Југославија не се однесувале лојално и дури сосема бил во право кога сметал дека Титовата "супремација во Југославија" ќе им наштети на британските интереси.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Беше свесен дека неговата вистинска татковина се наоѓаше некаде во исчезнатиот рај на детството, во времето кога во Солун царуваше убавината на разликите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Арафат во себе беше начисто дека беше дел од израелскиот политички фолклор, во кој улогата како претседател му беше строго ограничена.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Освен можеби оние вечни осуденици, спомените.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но, во исто време беше свесен дека не може да се снајде во целата таа ситуација.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Го сторил тоа и, фрлајќи го далеку од себе јатаганот (се чул удар на челик во камен), гласно заплакал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Беше свесна дека нема се да оди мазно и лесно.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Татко беше свесен дека Мајка, на некој начин, се жртвуваше, во бракот со него, кога влегуваше во патријархалниот лавиринт, имајќи си ја како утеха љубовта кон Татко, кон своето семејство, кон своите чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Бев свесна дека мора така да биде, мора да патам, да пла­чам.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Кога таа го праша до каде оди, стана свесен дека го слуша работењето на моторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Предавањата во училиштето за Кејџ беа начин да се направи себеси достапен на сите коишто сакаа да работат со него. (На сличен начин, издавањето на своите книги тој го објаснува како доследно спроведување и проширување на тој принцип кој неговите искуства ќе ги направи достапни до поголем број почитувачи и следбеници).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Беше прерано што било да му префрлам и бев свесна дека сум избрзала и дека сум несправедлива кон него.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
На свој начин создавав во себе некаков митски отпор од загриженост да не ја изневерам суштината на палестинскиот феномен преку самодопадливо валоризирање на мојата вокациска позиција.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Возеа неколку километри нагоре по реката и таа не беше свесна дека погледот речиси не го тргна од бистрата вода што не ја гледаше, туку само ја слушаше како жубори, како што ѝ се чинеше.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Да, но токму, тоа е пасијата на празнотијата. (216) Денес, понеделник, откако ги напишав сите статии, откако одговорив на сите писма (најпосле!), откако ја поминав тезата и ја откачив Америка - денеска за прв пат по десет години, дваесет години можеби, станувам свесен дека немам што повеќе да правам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Жалеше за зборовите кои исчезнуваат од меморијата на луѓето, свесен дека од сите зборови се создава вистината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Експертите воопшто не биле сентиментални спрема дотогашната британската геополитика на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, Британците биле сосема свесни дека на балканските држави, освен моралната поддршка, не можеле да им ветат воена или друга материјална помош.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Се чувствуваше непобеден медитерански лав излезен во арената на животот, кој зад себе ја имаше оставена живата творба, туниската држава, која остана модел во Магреб и Франција, за избегнатата колонијална војна како во Алжир, ги избегна крвавите последици од религиозните судири.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Махмуд Дарвиш беше свесен дека пред себе нема љубопитен новинар кој би го искористил неговото присуство за ексклузивно интервју туку човек, писател и поранешен дипломат кој ја споделува на еден посебен начин судбината на неговиот народ, како дел од човековата судбина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во моментот кога човек ќе сфатеше дека е веќе неспособен да ги разликува зборовите по вид, род и број, кога ќе станеше свесен дека тие се претвораат во лигав куп бесмислени звуци кои за него немаат никакво значење, тогаш знаеше дека нема враќање.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Сандра, свесна дека тој целосно стравува да ѝ пријде поради нејзината болест, насмеано му рече: „Копчето!“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
На чело на револуционерното движење стоела македонската интелигенција која, во своето огромно мнозинство, била свесна дека ослободувањето на Македонија можело да се постигне преку долгогодишни политички и материјални подготовки, т.е. преку свесна револуционерна акција на, барем, поголемиот дел од обесправениот и експлоатиран народ.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Карл стана свесен дека никогаш нема да го напушти татковиот дом...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ја бранеа добро границата, излегуваа на крај со италијанските напади во таа рана пролет, што опснежуваше, се гонеа по спиндилиите на Албанската граница во тој април, но наеднаш станаа свесни дека веднаш во нивниот тил се веќе германските тенкови и дека тие продолжувале сето време да бранат една земја, која била прегазена одамна пред тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Бев доволно свесна дека јас сум таа што мора да се справам со неа.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Напротив, моите задолженија бараат постојана будност.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На повикот од Мишел да излезат оттука, бидејќи неговиот дом не бил “засолниште на бунтовници“, бегалците откажале, свесни дека ќе бидат фатени и мачени.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Како што му се фрлив во босите нозе, се заниша и се струполи на плеќи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Јас не можев да бидам сигурен за вистинските причини на доверливата отвореност, длабока искреност и непосредно пријателство на големиот палестински раиз, кога и самиот бев на крајот на мисијата на една земја на која се наѕираше блискиот крај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој не можеше да ги следи бројките, но беше свесен дека тие на некој начин се причина за задоволство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Вечерва за прв пат станав свесна дека Ромео е одвратен, стар и нашминкан дека месечината во овоштарникот е лажна дека сценографијата е простачка дека зборовите што морав да ги кажам не се вистински, не се мои зборови, не се тоа што сакам јас да го кажам.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И Климент Камилски беше свесен дека јазиците биле и може да бидат бојно поле на многу народи и дека со чистењето само на опасните зборови би можело да дојде до спасување на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше свесна дека родителите секојдневно и сѐ повеќе ѝ го одземаат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сепак нешто промрморив. Реков нешто како „жалам“ и додадов дека сето тоа се случуваше надвор од моите намери.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тој бил свесен дека барањата за независна Македонија, „би биле загушени со сила од Грците, кои сигурно би се дигнале од цела Грција за да ги загушат“ бидејќи Грција била “ доволно сиромашна... за да ѝ се земе една од нејзините најпродуктивни територии“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Очигледно не беше свесна дека љубовта се јавува во различни облици и нијанси.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Јас во секој случај веднаш бев свесен дека Екстратерестријалната организација преку тоа UFO ми сигнализира дека контактот е воспоставен.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„Естетика - да, етика - не“, како да вели Гринавеј, длабоко свесен дека токму игнорирањето на досегашниот, „христијански“, етички концепт (полн со лицемерие, одминати вредности, петрифицираност) може да значи барем назнака за еден друг, посоодветен на ова време на дезориентираност, па и ако го наречеме „естетика“, тој нов концепт, таа нова вера.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Најјасно тоа го искажа Лесли Фидлер (Fiedler), од чијшто програмски есеј за Постмодерната Cross the Border - Close the Gap од 1969 (впрочем, тој не е објавен во книжевно списание туку во Playboy) ќе цитирам неколку пасажи: „Речиси сите книжевници се свесни дека го проживуваме мртовечкиот грч на Модерната и породилните маки на Постмодерната.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
" рече стариот професор пред да биде свесен што рекол и заборавајќи да погледне кон госпоѓата Гологанова за која не знаеше што мисли за сето ова што се случува помеѓу него и кучето, иако беше свесен дека таа е лицето што го има правото на одлучување.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Втората приказна е за тоа кога станував свесен дека треба да го одржам овој говор, ја консултирав “Книгата на промени” и со фрлање на паричка добив Хексаграм кој влијае, стимулира.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Била свесна дека, ако не се прифати оваа вистина во животот, таа тешко би можела да го создаде, да го извиши, да го спаси своето семејство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Идн, како искусен политичар, бил наполно свесен дека на Балканот е "неизбежно да има директен судир на интересите", а во "догледно време и конфликт" во однос на нивното разграничување.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Беше свесен дека со зборови се создава вистината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Вратен на Балканот, со судиско-кадиската диплома на Отоманската Империја, тој беше свесен дека ќе се соочува со уште една мала Отоманска Империја која беше далеку од реформите на Ататурк и од лаицизацијата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И станувам свесна дека реченицата ја изговорив природно, не мислејќи, дека мојот теле-мозок почна на сите работи на овој свет да им ја дава истата тежина или леснотија, секому право на истите секунди, секому својот sound-bite, во еден кадар некој ждере хамбургер, во друг некој умира...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Таа не беше свесна дека кај многумина од бегалците, кај оние што оставија некој свој близок во рамната земја, напика мисла што рие како црв во нивните глави дека кога тогај нивните мртви мора да се преселат во нивна близина - тука, во Македонија.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Никогаш немав доживеано нешто слично иако бев свесен дека тоа се случува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
А да го стореше тоа, беше свесен дека ќе ги разгореше непријателските апетити на своите дежурни непријатели од емигрантските и од јаничарските ешалони.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
„Игра со очи. Историја на еден живот“ е насловот на книгата во која нобеловецот Канети пишува дека човек треба да биде свесен дека во животот има недостижни нешта.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А тогаш наведнат, со пушката преку рамо, во која останаа само уште два неубоити фишека, што ги изнајде на дното од пазуварката и ги стави за секој случај, преклонето зачекори надолу по широката трага, свесен дека го надмудрија, дека го исплашија, дека го маѓепсаа така, за веќе ни еднаш во скоро време ни да не помисли на лов на самјаци.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Па како тогаш да ѝ се препуштам кога однапред се плашам дека може да ме занесе онаму каде што не сакам?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бев свесен дека табуто е прекршено, но беше интересно тоа што е толку тешко да се лоцира каде точно е табуто.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Беше свесен дека дома, во очите на Ружа е паразит - зависен од нејзината милостина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но за Дарвиш не можеше да нема одговор за било кое прашање кое се однесуваше на неговите односи со Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Потоа тој почна да излегува од скривалиштето во вечерните часови поради што јас го укорив на што тој исто така не обрна никакво внимание иако беше свесен дека може да не провали и нашата задача да биде неизвршена.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Како да беше Арафат во договор со Бога кој дотогаш му го штитеше животот во ситуации кога секој друг би загинал, а на крајот ќе ја заштити и Палестина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Продолжи, свесен дека тоа што го зборува мора да звучи истовремено и неубедливо и претенциозно: „ Ние мислиме дека постои некаков заговор, некоја тајна организација што работи против Партијата и дека вие сте замешани во тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Епилог Татко беше свесен дека реалниот излез од Балканот, уште многу години ќе биде невозможен.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но, во исто време беше свесен дека се наоѓа на сосема нов терен, во непознато ловиште.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Насловите преку кои другите го чувствуваат и го доживуваат Твојот неоспорен писателски статус безмалку никогаш не се оние теоретско-есеистички (твојата книга Пријатели, на пример!) туку се, секогаш и без исклучок, само оние белетристички: Татковите книги, Времето на козите, Атеистички музеј...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сликата се поизбиструва и станува свесна дека луѓето што се напикани во оваа просторија, особено мажите, се обидуваат да ги затворат празните дупки во ѕидовите со што ќе најдат за да му забранат на ветрот да поминува од едниот отвор до другиот, се обидуваат да го подзасилат огнот за да може малку малку сите да ги потстопли.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
„Смислете нешто. Обидете се со некој арабаџија.“ Боже, биди милозлив како што си мудар, мислеа тие и беа покорни во својата нејакост, свесни дека сѐ се само не и ум.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Татко и Камилски како да славеа пред да бидат среќни, пред да слават победа во замислената мисија, свесни дека дури и некаква фаталистичка сила би можела да ги оттргне од среќата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така, Таткото е свесен дека ноќта на животот самата си ја носи со себе ламбата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа побрза да си го подготви појадокот, свесна дека болката полека се губи, исто како што жарта преминува во пепел.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Беше свесна дека такво едно признание ќе значеше два грклани во рацете на Никодин.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Мајка беше свесна дека, од распоредот на Татковите книги, најмногу ќе зависи насоката на нашиот балкански егзил или, како што милуваше да вели Татко, на идните патишта во балканскиот лавиринт.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Мнозина, иако свесни дека прават нешто грдо, дека прават зло, мислат многу себично, мислат само на себе.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Лично верувам дека со својот критички однос кон состојбите опишани во неговиот Календар за годините што поминале, како и со своите актуелни колумни, Трајче Кацаров ќе помогне во создавањето нови и здрави критериуми за проценување на состојбите во уметноста кај нас, иако сум совршено свесна дека сите заедно сме длабоко заглибени во истиот круг на тешко премостливи и речиси непроменливи вредности.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Беа свесни дека им претстои голема макотрпна работа на која тешко ѝ се гледаше крајот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не беше ни свесна дека вратата се отвори...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тие биле потполно свесни дека зад секој преземен чекор од бугарска страна стои политиката на СССР.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Тоа најдобро го илустрира Халифакс, кој во 1940 година, меѓу другото, ќе истакне дека Британците на Балканот ќе мора да се истегнат "колку што им е чергата".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Колку и да се застапуваме за апсолутната рамноправност на сите видови книжевен дискурс, сите сме свесни дека сепак, сепак! ниту еден теоретичар, есеист, книжевен историчар или толкувач, херменевтичар не го ужива сосема истиот книжевен статус (за аурата и да не зборуваме!) кој на таканаречените вистински писатели им припаѓа по автоматизам (by default).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Посебно ги загрижувала неможноста да се реализира ветеното меѓу Сталин и Черчил на состанокот од октомври во Москва, кога била договорена процентуалната поделба на териториите во одделни држави во југоисточна Европа.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Препуштен на читањето на сиџилите и на сите други книги што ја прошируваа вистината за сиџилите, Татко беше свесен дека, во исто време, ја избегнува и својата можна несреќа во егзилот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Најверојатно, од мали беа свесни дека еднаш, кога – тогаш, ќе бидат фатени и бутнати во рудничка јама.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Знаеше дека се такви и од сета игривост што ја имаа, во нивниот синџир беше собрана игривоста на целото тоа разденување, таа ги исполнуваше нивните само привидно стамени и одмерени движења, знаеше дека уште следниот миг дури да трпнеш можат да исчезнат, како изветреани, знаеше дека може да ги исплаши само едно мало сомнително раздвижување на воздухот, што не дошло од нив, бидејќи беа свесни дека се сами на тие своти вишини, дека тие се само нивни.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)