светски (прид.) - поезија (имн.)

Во храмот Света Софија, на чии ѕидови запрела светоста, летот на синиот ангел, како симбол на човековото вечнеење меѓу земјата и небото, потоа на поетскиот мост на излезот на реката Дрим од Охридското Езеро, на пат кон морињата на светот во далечната 1978 година се славеше враќањето од егзил на големиот шпански поет Рафаел Алберти, но и другото враќање од егзил на палестинските поети на чело со нивниот бард Махмуд Дарвиш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Б. Штулиќ Има ли поодговорна и поблагородна задача за еден говорник, предговорник или поговорник, од „задачата” да се пишува (говори) за поетски првенец на една поетеса која во себе ги влеала поетските текови на „Големата Вода” на светската поезија, создавајќи го чудесниот Естуар на значења и едначења, на слики и асоцијации, на пориви и илуминации...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
И така се случуваше во далечната 1978 година, на брегот на светската поезија да се слават две чудесни враќања од егзил, можеби единствени во светот во книжевната историја (еден друг начин на влегување во историјата освен владетелското), овозможени од моќта на поезијата, на шпанската и палестинската поезија, на поезијата воопшто.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)