свилен (прид.) - конец (имн.)

За шиењето Петрович зеде дванаесет рубли – никако не можеше помалку: сѐ беше шиено апсолутно со свилен конец, со ситен двоен шев и по секој шев Петрович потоа минуваше со сопствените заби, истиснувајќи на тој начин разни шари.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ние сме одглас на гласот под небесната капа, Свилени конци низ нотите на бескрајни партитури.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Сфатив дека со молкот и немата загледаност во просторот пред себе си го раскажуваа заеднички изминатиот пат – патот на големите мечти и надежи, патот на изгубената младост во тешките, нерамни и крвави битки, во долгите ноќни маршеви, во студените бункери и земјанки, во болниците и под небото на далечни земји; долг пат што сега е претворен во рој од спомени кои како мониста се нижат на свилен конец.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Крај ѕидовите беа наредени некакви дрвени машини пред кои на подот седеа деца, а на сите страни имаше големи клопчиња од тенок, светликав свилен конец во разни бои.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)