свој (прид.) - бес (имн.)

Се мачеше да најде збор со кој ќе го искаже својот бес.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но во својот бес таа се сети дека веќе го зеде еднаш гревот кај бабата Бисера.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
-За профит тие го загадија воздухот, реките, морињата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од ден во ден, од миг во миг, стануваше свесен за својот бес со кој ги расфрла коцките од мозаикот во миг кога камчињата веќе беа наредени.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Потешко му беше дури и од зимоска, кога заробен од снегот го истураше својот бес врз оној џогланест трупец што го нарече Јурук.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
-Во својот бес тие ги принудија мирољубивите млади против нивна волја да се вклучат во нивните армии и да извршуваат убиства против младите на други земји.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
-Во својата алчност тие од производството и продажбата на оружје направија економија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Анѓа сѐ уште го истураше својот бес, но Раде не изусти ни една. Сакаше тензијата да се намали.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)