свој (прид.) - начин (имн.)

-Време е да живееме на свој начин.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ми се врти во главата - процеди Михаил.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но, што станува со науките чиј главен предмет се фактите - природните науки!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Зарем тие не би можеле да го понудат, на свој начин, решението што со векови го бара филозофот?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мајка ми, кутрата, на свој начин ја споделуваше татковата љубов кон книгите, како дел од нивната долга и тивка љубов.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Значи, се охрабрив јас, луѓето знаат, но имаат свој начин во покажувањето на својата заинтересираност и љубопитство.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас знаев дека е откачена на некој свој начин, ама за ваков чекор...?!
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Тие сакаат да го докажат својот начин.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Спротивното е давањето отпор; а давањето отпор е само едно залудно и додатно страдање...!  Секогаш кога влегува во ќелијата, Цви Корец чувствува олеснување.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Секој учествува во карневалот на свој начин, а карневалската психоза се чувствува на секој чекор.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
МНОГУ се пишувало и уште многу ќе се пишува за Париз зашто секој кој што бил во него на свој начин го доживувал.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Марко знае дека сега е најпаметно да го продолжи својот начин на сочувствена потсмешливост што е готова се да пречека и да разбере.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Грот: Така некако. !
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И тоа веќе со превладувањето на предрасудите на оној којшто на свој начин ја бара сопствената слобода.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Лекарот мора на свој начин да каже: „Доаѓам без оглед на тоа што мислиш ти”. Понатаму: Проблемот со шизофреничарите е во тоа што тие не му веруваат никому. 48 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но, точно, претпоставувам дека тој успеа на свој начин да го направи токму она што го сака. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ужасната врска на коренот говори дека не владее поразениот, но дека и победникот и поразениот имаат автобиографија на големи страдања, и секој на свој начин: секој светец има своја карактеристична брада и одежда.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Оние кои владеат наследници се на сите претходни победници.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Така и ги опишав... на свој начин. На начин што предизвика скандал кога се појави Патувањето.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Му се обраќам некому, некому друг, мртов или жив, на некои коишто немаат идентитет на оваа културална сцена. 4Едновремено со силната потреба што ве наведува кон создавање, забележлив е уште еден факт: сите ваши текстови се повикуваат на угледни имиња какви што се Хусерл, Платон, Хајдегер, Хегел, Русо, Жабес, Целан.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, сите тие книги исто така раскажуваат на свој начин, и секојпат се зацртува нова глетка, историјата на своето настанување.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А и тој го почитуваше на свој начин.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сакав да му се допаднат моите текстови, да ја оживеат неговата моќ за читање, како форма на живот, како будење на животот во Татко над кој, верно, на свој начин, бдееше Мајка, но и сето семејство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Неговиот живопис некојпат го критикуваат заради реализмот, но Музејот на современата уметност во Њујорк му ја купува сликата „Мона Лиза на возраст од 12 години“. 1966 - 1972 Ботеро ги изложува своите дела во Европа, патува по Италија и Германија, на свој начин ги интерпретира Дирер и Мане.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ботеро сега живее и работи во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
III Секој во семејството, на свој начин, беше опседнат од енигмата на враќањето во родната земја, но секому му беше јасно за нашата припадност и на земјата без враќање.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Извини но секој од нас на свој начин си го замислува тоа принудно заминување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Па сепак, мислев и сѐ уште мислам дека ти го стори тоа прекутрупа. Разбираш?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Смешно фрлајќи ги нозете во скинати калоши натака-навака минуваше покрај дуќаните и на свој начин тргуваше покажувајќи ги гипсените фигури: - Народе, една златна помпадур - две чашки ракија, Толстој, гроф и писател, и неговото величество Александар Први - три чашки...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Расеано ја слушав неговата лекција за седумте чуда на грчкиот јунак Херкул за кого ни прикажуваше на свој начин.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Се изгубија од голата широчина, секој на свој начин среќен.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тој кадравко беше неуморен во играњето, трчаше по децата, лаеше со танок глас и ја туркаше тапата муцка во нив лижејќи им ги рацете и искажувајќи го своето другарство на свој начин.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Чаршијата на свој начин го задеваше и улаво му го изопачуваше јазикот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Само во тоа можеш да се однесуваш како сите други и пак да тврдиш дека сѐ си правел на свој начин.316 ‌Романтичната геј-љубов може да личи на нешто општествено уште побунтовно наместо нешто општествено пропишано, па затоа геј-мажите можеби се склони да им припишуваат на своите љубовни врски некој опасен и претеран степен на емотивна вистинитост, на лична автентичност.317 А со тоа се ризикува да им се внесе на тие врски полнеж и нееластичност што знаат да бидат задушни, додека си во нив, што, пак, потоа прави да биде потешко да се избега од нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па, сепак, и понатаму очајно ни е срам колку се чувствуваме и се однесуваме настрано – се срамиме од своите инстинкти, љубов и омраза, од своите ставови, од своите нестандардни вредности, од своите начини на суштествување, од сопствените општествени и културни практики.99
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Вљубувањето, така, е најконформистичкиот начин да се биде поединец.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слично, општествениот подбив што ги следи тие врски може да ги натера геј-луѓето да почувствуваат особен притисок да ја истакнуваат нивната природност, односно нивната неволевост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Класичната трагедија честопати ја имало во понекое семејство – во кралско семејство, сигурно, но сепак во семејство – а мелодрамата можела да ѝ ги одржи жариштето кон семејството и сместеноста во рамките на домаќинството, на тој начин придавајќи им на општествените и на емоционалните ситуации од буржоаскиот домаќински живот нова смисла на величие, горливост и напон.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мелодрамата им дала на средните сталежи доживување на возвишена драма што можеле да си ја викаат своја, што можеле да ја сфатат на свој начин и на свој јазик.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Обратно, пак, вљубувањето е најоригиналниот и најспонтаниот начин на потчинување, можеби единствениот начин на потчинување на општествените заповеди кој никогаш не те прави да личиш на конформист.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мелодрамата ги пресадила јунаштвата, борбите и патосот на класичната трагедија во релативно едноличниот свет на буржоаското постоење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мелодрамата ги зела нивните општествени, финансиски и брачни преокупации како поаѓалиште за прикажување емоции што биле еднакво екстремни како оние од класичната трагедија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во едно ќоше од дневната соба забележав повеќе столни лампи со убав абажур и се загледав во нив - Колку се убави секоја на свој начин, ни ниедна не е иста со другите.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Си имаат свој начин, видување и разбирање за светот чии задоволства сакаат да ги користат сега, овој миг со неизгасната желба убавото, пријатното, сладостното што го дава животот да го доживеат сега и во од се бакнуваат, делејќи си насмевки, страстни погледи и воздишки.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Секој на свој начин делеше вистина, а вистинската вистина никој не сакаше отворено да ја каже...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Стекнатото искуство и другите услови им овозможуваат на гемиџиите да се вклучат, на свој начин, во македонското револуционерно движење без да ги оспоруваат и подготовките за општо оружено востание.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Бидејќи немале и не сакале да имаат врска со ЦК во Солун, бидејќи не се мешале во работите на Организацијата и не се обидувале да ја шират својата идеологија и својот начин на борба меѓу обесправеното население, гемиџиите сметале дека Иван Гарванов нема никакво право и основа да им се наложува.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гледајќи ги луѓето на кои им се приближуваше смртта, помислив дека во умирањето сите се различни и сите се слични: сите ја испуштаат душата издишувајќи, ама секој издишува на свој начин. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И помислив, како и кога многу години пред тоа за првпат влегов во собата за умирање во Гнездо, дека во умирањето сите се различни и сите се слични: сите ја испуштаат душата издишувајќи, ама секој издишува на свој начин.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Малку вода… Малку вода,“ молеше старецот кој умираше на душекот наместен на подот под прозорецот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара ми рече: „Никогаш нема да го заборавам првото умирање што го видов овде.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас веќе го имав префрлено чаршафот преку себе и се мачев да заспијам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се сетив дека некогаш одамна Клара рече дека сите нормални луѓе се нормални на ист начин, а секој луд човек е луд на свој начин.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
6. „Сите нормални луѓе се нормални на ист начин, секој луд човек е луд на свој начин,“ повтори Клара, останувајќи покрај затворениот прозорец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Во живеењето сите луѓе се различни, а во умирањето сите се различни и сите се слични: сите ја испуштаат душата издишувајќи, ама секој издишува на свој начин.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Психијатриската клиника Гнездо се наоѓаше во самото срце на Виена, а сепак беше брег одвоен од остатокот на светот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара го затвори прозорецот, и рече: „Сите нормални луѓе се нормални на ист начин, секој луд човек е луд на свој начин.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара застана, и покажа кон едно превиткано тело.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
5. . Сите нормални луѓе се нормални на ист начин, секој луд човек е луд на свој начин. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Хорацио се обидуваше да ми помогне, на свој начин: со премиери, „провокативни книжевни дела“, и особено, со неговите приказни, како и секогаш, неодоливо шармантни, кои постојано ми ги нудеше на дофат на очите и ушите, но што за тоа, кога мојата, инаку леснорака имагинација, сега се парализираше пред да ја напишам првата реченица од расказот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Што ме гледаш. Секој си го заработува својот леб и вино на свој начин.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Тој е манирист во секој поглед: изборот на боите е под влијание на Камбиасо, тука е хиероглифскиот пејсаж, магичните простории, визиите од соништа итн.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Но Монсу на свој начин, внатре оваа традиција, претставува нешто ново: тој го открива пејсажот на соништата од онаа страна на нивниот “амблематски” карактер, тој ги опишува “како такви” во нивната чиста алогичност, и тоа главно халуцинаторните соништа, елементите на еден “параноичен” свет кој Дали, на пример, премногу програмски го наметнува.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Патуваа дома, секој на свој начин. Оној патуваше така. Растојанието од нив тој полека го скусуваше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога дојде сликарот, селото ја славеше слободата; секогаш луѓето слободата, иако краткотрајна, ја славеа на свој начин; ја славеа вратоломно, лудо, шеметно; можеби затоа што знаеја дека е краткотрајна.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Дома не може сам. Нозете не го држат. Не ќе стаса ни до Дмитровиот гроб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Болниот, на свој начин среќен што најпосле се сетиле и на него, со надеж ја издолжил шијата. Го заборавиле, сега е ноќна загатливост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На свој начин се трудеа да бидат што поопуштени и да се препуштат на крилјата на страста. Така барем ги советуваа лекарите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секој на свој начин го раскажуваше својот животен времеплов.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Не ме гледај така ќошесто, ти реков, твоите јас ќе ги „обработам“ на свој начин.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Беше убаво облечен во црно, имаше три проѕирни лица едно врз друго, секое убаво на свој начин.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Така, кога Г. ни го изложи својот начин на пребарување на куќата на Д., бев целосно убеден дека добро ја спровел истрагата  во границите на неговите способности.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ми го раскажа следново.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Париските полицајци“, рече тој, „навистина се способни на свој начин.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Премногу силен збор, се поправам: на свој начин живот, на свој начин спасија.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Секоја шармантна на свој начин.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тие се загатка сами по себе со својот начин на живеење.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во секој може да се најде малку љубов и да му се возврати на свој начин.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сите тие се убави на свој начин, не порекнувам, ниту потценувам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
На свој начин веќе сакат, не ќе пееш, не ќе кракаш.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Како од небо паднати, ми се доближуваа двајца брадосани.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
На разните служби понекогаш им помагаше на свој начин, што се вели, лечеше од око.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Но Кејтеновиот син не признаваше, рече: - Никогаш не сум крадел, - одговори, - нишнувајќи ја главата нагоре, на свој начин и јас со сигурност знаев дека никогаш не крадел и нема да се обиде.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Кејтеновиот син плачеше на свој начин со светкавици во очите, како се што правеше на с в о ј начин.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ја слекува кошулата и гледа телото нагло му остарува: кожата ожебавела, капиларите пукаат и оставаат бенки како од капнато мастило; му омлитавува телото кое некогаш беше цврсто, набиено, кое пукаше од здравотија, а кожата затегната и светла како кај пеливан; во тоа тело и Стела и Аниса и Хера и Марија ги зариваа забите како да сакаа да го раскинат; и секоја на свој начин се воодушевуваше и му го фалеше телото како да не им беше важна душата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Затоа Отец Симеон, враќајќи се во кожата на далечната смеа, на свој начин ја развиваше расправата во себе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кој знае. Месечината е можеби всушност на свој начин банална муцка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Различните етнички групи ширум Америка сé повеќе се служат со новата технологија за на светот да му го претстават „својот агол” и својот начин на гледање на работите (како на пример Кајапо од Бразил).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Робер Мале на свој начин ја дополнуваше метафората на Андре Френо за откриените лица на светците во лицата на сегашните обични луѓе.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Оваа мисла ќе го обележи и индустриско време, материјалниот прогрес.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Хегел, Маркс, Токвил и други ќе ја преземат на свој начин оваа метафора, поставувајќи го само прашањето на брзината на движењето на историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На свој начин создавав во себе некаков митски отпор од загриженост да не ја изневерам суштината на палестинскиот феномен преку самодопадливо валоризирање на мојата вокациска позиција.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Животот беше посилен од пишувањето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во гргорот на водата кој го заслушнуваше од дното на бунарот, тој го слушаше говорот на светците, запрени во манастирските фрески.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Минувајќи низ Камениот мост од западниот кон источниот дел на градот, во потрага по турските заемки задржани уште во живот, Татко и Камилски се движеа со бавен ритам, за разлика од луѓето со забрзани чекори од обете страни на мостот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XL Татко и Климент Камилски стравуваа, секој на свој начин, краткото време од животите што им преостануваше да не го жртвуваат за погрешни идеи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XIX Татко добро знаеше дека со својата наследена јазична судбина и со таа што го очекуваше, беше на свој начин соочен со вавилонското проклетство на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко и Камилски, секој на свој начин, и според свои мотиви, беа обземени од мистериите на османското време, задржани и скриени, присутни во мирисот и здивот на вековите заборавени во џамиите и вакафите (битолските кадиски записи), во шепотот на водата на шадрваните, во ехото на исчезнатото време во ановите, во звуците на чаршијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таа, така простум гледајќи ги необичните слики на лавиринтите, толкувајќи ги на свој начин прошепоти: Какво ли чудо наумил?!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Секој на свој начин ја раскажувал својата историја: свештеници, рапсоди, аеди, кралеви, пророци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Имаше зборови коишто потсетуваа на некогашната убиствена моќ, а сега како поразени остануваа во речниците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мајка на свој начин ги разбираше и толкуваше сликите на лавиринтите од Татковите книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Камилски и Татко се бореа, секој на свој начин, во нивната необична мисија како да се скроти и конечно да се победи зборот од којшто луѓето сакаа конечно да се ослободат или да го скротат, конечно да го победат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Затоа можеби се чактиса на свој начин и на еден празник дојде однекаде, од некое друго село, во облека со лешникова боја, туѓа, бездруго на некој иселеник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Значи, и ова село, како и многуте во државата, ветуваше поет во извесна смисла на свој начин револуционерен, современ, иден, во песната се раскажуваше што се случува по плевните, во мракот, на слама.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Разврската се одвиваше неочекувано брзо.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Рака на срце, сите на свој начин бевме виновни за таквата ситуација.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со илегалното испраќање на Илона во Италија преку каналот што дотогаш беспрекорно функционираше, почна да се открива играта за која секој од нас на свој начин беше свесен, но никој не можеше да ги предвиди последиците.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И кај сите нас кои секој на свој начин бевме влезени во таа игра.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тој целосно беше внесен во својата дејност, иако сензорните рефлектори и камерите извонредно функционираа во надгледувањето на објектот, како што тоа го правеа на свој начин и луѓето од обезбедувањето на трите стражарски места.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И оние кои нема да одат на балот, секако на свој начин го чувствуваат како некој вид на национален празник.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На свој начин не бев лош.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го гледаа гобленот луѓето и секој го толкуваше на свој начин: едни велеа дека гобленот претставува: светлост и мрак - ноќ и ден.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Зад неа - секој на свој начин“.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Дукле, гледајќи дека Кала продолжува да се дебели, еден ден се налути толку што почна на свој начин да ја лечи; ја затвори во одајата и не ѝ даваше сама да зема јадење, туку тој ја хранеше по мера; ѝ даваше по малку - колку да може да преживее.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ги предаваме токму ваквите различни “јазици” (кои, пак велам, реферираат на нашите дилеми и недоумици) можеби со една иронична цел: јазикот на кој се формулира проблемот веќе е почеток на решавањето, и во таа смисла, секој може да го одбере својот начин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ама и јас сум исто така добра на свој начин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но, се разбира допуштам, дека ти ме сакаш на свој начин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Им соопштува на свој начин дека дошле даскалиците од Охрид и дека вечер ќе даваат претстава и кои се цените на местата, та иде и до најинтересната новина од денеска која сам си ја додава, разбирајќи дека: на некое момче од Марул му избегала невестата и запиња повеќе од секогаш: — Денеска на пат за Прилест загинала една млада, бела, калеша, убава невеста од Маруууууул!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Милан куменџијата на свој начин си го вади лебот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Затоа и поп Јаков тоа прашање често го поткреваше в црква и на свој начин.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Чана беше среќна што Митра не ја опсипа со прашања па така и си легнаа, се стиснаа една во друга за секоја на свој начин да го повикува кадрото на Пелагија пред себе.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Почувствува дека претерува со своето инсистирање на фашизмот заборавајќи на Мајкината римска приказна од нивниот заеднички живот кога беа среќни на свој начин, оддалечени од патријархалната тврдина крај Езерото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И затоа веруваше, на свој начин, во спасот кој можеше да го донесат само тајните во книгите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој, всушност, на свој начин, ја дополнуваше и ја интерпретираше балканската историја, за што Мајка имаше разбирање!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И Татко беше, на свој начин, и среќен и загрижен.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ова кажување Мајка си го толкуваше на свој начин и за неа светите книги беа божји.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка беше, на свој начин, среќна што на овој пат ја придружуваа сино­ви­те, ќерката, снаите, зетот, внуците.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На свој начин, го споделувавме непишаното правило на наши­те родители никогаш да не се употребува „не” во одгово­рите, на кое било прашање.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ние, неј­зините деца, со веќе оформени семејства, неутешени пора­ди нејзиното неидење кај нас, како да сакавме да си ја сми­руваме совеста, секој на свој начин: ѝ носевме, ѝ купувавме сѐ што требаше и што не требаше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Започна, на свој начин, да го интерпретира и да го замислува нивниот сон според кој, доколку се комбинираат до бескрај една завршена, одредена серија од букви, односно знаците на една книга, би можело, еден ден, да се открие името на Бога, односно неговата тајна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На свој начин и според своето чувствување и разбирање, ги следеше политичките настани на Балка­нот, но секогаш во сенката на Татковата задлабоченост.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка, небаре навлегу­вајќи на свој начин во суштината на Татковата размисла, рече: – Зошто, мили, да ги заробиме нашите деца во наше­то минато?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ние си продолжувавме да придонесуваме, секој на свој начин, во фондовите на Мајка, наменети за сиромасите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И мојот најстар брат беше, на свој начин, соочен со оваа противречност.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Додека полковникот Стивенс чекаше одговор од својата влада, и тој и другите полковници времето го проведуваа на свој начин.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кловн е и ја болува својата болка на свој начин. Низ игра и со смеа.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Мајка на свој начин беше среќна што јагулите засекогаш заминаа од татковите мисли...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сакаше, на свој начин, да му помогне на Цветана Горски, доколку се кренеше рака на реката и на јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Пловеше по каналот, можеби навреден и исполнет со меланхолија, но со компактна и на свој начин убава црно-кафеава глава со „додатоци“; пловеше низ самракот кон некој друг брег, кон некоја друга стварност.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Иако не сум толку пристрасен целосно да ја поддржам изјавата на Филип Рот дека „писателот треба да си пишува приватни писма до себе“, можеби затоа сум убеден дека првичниот, најситен, фрактален импулс за создавање книжевен текст поаѓа од едно определено интимно чувство на авторот (понекогаш запишано во неколку брзи реченици на некое истргнато ливче), дури и кога тоа се формулира во онаа почетна толстоевска максима: Сите среќни семејства личат едно на друго, секое несреќно семејство е несреќно на свој начин.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Мислеа на сите други луѓе на светот што ја минуваат оваа вечер, секој на свој начин.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А лично не сум сигурен каде води присилата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не заборавај дека сите ние, секој на свој начин, сме затворени во нашите сопствени куќи на намерите и желбите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Секој на свој начин се бори...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Готово, Коста не значи крај, - просаска Нумо и со тежок разлулан, но сигурен и достоен чекор продолжи пред себе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Живеевме веќе со години заедно а тој се што успеа да научи да употребува од нашите зборови, се му го потчини на својот начин на кажување.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И секој на свој начин сакаше да ја искористи нивната топлина.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сега не можам да речам дека меѓу мене и денот кога со татко за првпат берев смрчки постои јасно растојание сега кога мирисам на смрчки повеќе одошто на самата себе кога минуваат годините во животот како што нема да поминат во споменот кога сѐ е на свој начин отсутно и пладнето, и билјето и јас и тој кога сѐ е заградено во мене и секој настан има своја миризба своја душа - она кое не се споредува!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Рибино око немам око да те видам имам да те гледам на свој начин, во свое време никогаш да не ти се нагледам од овие сфери, од овие длабини да те изобличам да те преобразам на очите да не си веруваш така исто сум гледала и молчела молчела, значи гледала пред да ме крстиш риба псариа, fish, poisson, пред да ми ја откриеш смислата и од мене да направиш соѕвездие, знак, уметничко дело пред да ме уловиш и од себе да создадеш Риболовец а од мене добар пазар, специјалитети пред да ми ги дознаеш употребните вредности - мои и на моето око, метафизиката пред да измислиш мамки, глисти, црвци јадици, со еден збор јас се фаќам за јадицата а моето око сѐ гледа и сѐ знае но таи и разобликува.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Заборавот памти на свој начин и барем не може да му се префрли дека нема стил. Меѓу две зла Што ако животот ти е даден да бираш меѓу две зла и да го одбираш секогаш - поголемото?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Долго го барав својот начин.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Во Њујорк постои еден двоен феномен: секоја од големите згради владее или некогаш владеела со градот, на свој начин.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Секој тажи за својата несреќа, секој во своите очи ја носи солзата на свој начин, во секоја душа тагата гори како див огнен пламен.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ниту пак нашата среќа е поголема од вашата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А сите ние живееме во овој свет, немаме друг, нема поинакво време и простор, но секој на свој начин ќе го раскаже тоа што го видел.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Овие сцени потсетуваат на свој начин на повоеното Скопје кога во градот доаѓаат селаните со своите кози да ги спасат од глад сиромашните и изнемоштени семејства.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Беше на свој начин филозоф на меѓународното право.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тој на свој начин овде се ослободуваше од цариградската носталгија, која често го обземаше.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вие успевате да откриете од макабричната повест во Атеистичкиот музеј дека татко ми запрен во Скопје, во својот неизвесен балкански егзил, всушност на свој начин, предупредуваше дека нема враќање од егзил во родната земја, за да ја признаам својата грешка пред неговиот гроб.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И јас, на свој начин, се обидувам да останам недоследен во моите одговори, понирајќи далеку, далеку во замислените стапици на умната Елен Лејбовиц.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И мајка ми, која ја носеше врската клучеви на нашите напуштени куќи, од брегот на Јонското Море, по брегот на Охридското Езеро и на крајот крај брегот на реката Вардар, на свој начин ги споделуваше татковите илузии.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Чувствуваат дека се загреваат и секој во себе на свој начин го прераскажува и тажновито и болежливо го доживува тоа чудно писмо, зашто низ секој збор гледаат по нешто од својот дом, а најмногу болка ги спржува кога се обидуваат пред очи да го доближат образот на старичката, зашто им се чини дека при секое мигливо затворање на очите -ја гледаат својата мајка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Стуткани еден до друг, молчаливи и секој на свој начин оптоварен со мислите, изгледаат како свиткани гранки врз кои се повеќе натежнува снегот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И секој од нив на свој начин му ги објаснуваше кривовштините што ги прави државата (некои тоа го нарекуваа ненародниот систем) и му објаснуваа зошто народот е сиромашен, ненајаден и лошо облечен и дека сите треба да бидат еднакви, сите да имаат работа и плата, а не така како што е сега - ти работи, а некој друг да се богати и богато да живее.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се плашев од татко ми, дури кога ќе ме погледнеше нешто ќе ми паднеше од раце, толку многу беше строг, а ние децата бевме од различни мајки, сите бевме на свој начин различни.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Пелагија и Перса, секоја на свој начин, ја подготвуваа за есенскиот миг кога требаше да ја однесат во училиштето Браќа Миладиновци за да ја запишат во прво одделение.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)