свој (прид.) - повик (имн.)

Тоа е и разбирливо: судијата ги изнесува само оние аргументи што ги потврдуваат неговите тези.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Судијата, од разбирливи причини, при овој свој повик можел да го прескокне описот на Мирко Бунде како познат и осведочен стрвло кога е во прашање женската убавина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Одаите својот повик го гласат на ѕвона Имаат стрели и ѕвер постојано што гонат.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Тој нестрпливо, упорно трубеше: низ бескрајниот, недофатлив простор полн магла неговата сирена го испраќаше својот повик, бараше одговор, очекуваше некој да ѝ се одзве.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Преку замрешканите очи таа му го праќа својот повик.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Основниот проблем што го имам со политичкото функционирање на геј-идентитетот денеска е што и при сите свои повици за јавно признавање и прифаќање на фактот за хомосексуалната желба (некогаш, да се знае, на штета на геј-сексот), официјалното геј- и лезбејско движење практично забранило испитување на настраните сензибилитет, стил, емоција и на сите карактеристични, несексуални облици на настраниот субјективитет, на афектот или на задоволството.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)