свој (прид.) - основен (прид.)

Во април 2007-та, Јакшиќ се здобива со тешка телесна повреда при работа2 и од тој пресвртен момент неговиот живот драстично се менува.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во моментот кога го контактиравме Бобан неговата борба сè уште не беше завршена но, со неговата ретко видена упорност и истрајност, веруваме дека многу брзо ќе ја извојува својата победа за одбрана на своите основни права и конечно ќе дојде до правдата која ја заслужува.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
89. На Мисирков секако му правело впечаток тоа што ТМОРО во своите основни акти имаше една „интернационалистичка” платформа, а во своите практични настапи им даваше повод на некои набљудувачи на движењето да ја сметаат како експонент на бугарските цели во Македонија, бидејќи го опфаќаше претежно егзархиското население, ги толерираше егзархиските цркви и училишта, а им се спротивставуваше на другите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Така низ целата историја се повторувала борба која во своите основни црти секогаш била иста.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се исповедам, мајсторски режирана приказна за младиот свештеник кој е ставен пред избор: да ја предаде тајната што му е доверена во исповедалницата или да стане маченик.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во четириесеттите години Хичкок реализираше низа филмови кои, барем по својата основна концепција, повеќе личат на остварувањата од британскиот период - Дописникот од странство (1940), Сомнеж (1942), Саботер (1942); меѓутоа, овие филмови, во целина, се и позабавни и попровокативни.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Поезијата по природата на својата основна функција – има амбиции да го преобразува и времето.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Важно е да се грижиш и за нешта кои од аспект на своето основно преживување се неважни.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Само во зима, на студ и голомразица, бастунот ја преземаше својата основна функција, да го потпира патот, но и тогаш дедо ми не запираше, не се колебаше, туку со одмерен чекор стигаше секое пладне да го испие своето „горко, накај средно“ кафе во „Метропол“ со пријателите-пензионери, во просек петнаесет години помлади од него.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тие комбинираат и претставуваат единствен, уникатно вреден и горе-долу задолжителен општествен облик.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во идеален случај, треба да ги имаш сите тие компоненти заедно – или воопшто да ги немаш. (Ова е тоа што Ворнер го нарекува „тотализирачка склоност“ на хетеронормативноста).465 ‌Со овој единствен облик на живеење се поврзани моделите на припадност во соодветна заедница, на јавниот говор и на себепретставувањето, на политичкото учество, слободата, семејниот живот, класниот идентитет, образованието, потрошувачката и желбата, општествената пројавност, расната и националната мечта, здравјето и телесното држење, довербата и вистината.466 Сите тие се поврзани со хетеросексуалноста како сексуална практика и преференција.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но хетеронормативниов систем може да поднесе одредени помали варијации на сексуалната преференција без да доживее никакви значајни промени на својата основна структура – и без да ја загрози општествената доминантност на единствениот облик на живеење во кој хетеронормативноста го има својот најмоќен и најнаметлив израз. ‌Хетеронормативноста, затоа, може да го преживее крајот на монополот што хетеросексуалноста го има во сексуалниот живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сите тие треба да се одвиваат под истиот покрив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-луѓето денес честопати учествуваат во хетеронормативноста токму во таа смисла – било затоа што многу сакаат, било затоа што се под притисок да се сообразат со единствениот модел на достоинствена човечка интимност кој го крепи хетеронормативноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Секој автор има само една книга во која го крие својот основен код, а во другите можеби станува епигон на самиот себе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јасперсен, барајќи формулации кои ќе го протолкуваат воздејството што едно книжевно дело го врши врз нас низ својот основен материјал, низ јазикот, вели: „Тоа уште повеќе се однесува на оваа внатрешна убавина на јазикот која произлегува од изборот и распоредот на зборовите, од сета нивна сугестивност и способност да разбудуваат чувства.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Важно е да не скршнете од патот на нормалното живеење, од нормалното учење, да не ја заборавите својата основна цел - учењето и оспособувањето за здрав, плодотворен живот.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
“Идејата е дека кога ќе умрете, или заради која било причина сте бестелесни, имате своја основна душа, која е вашиот индивидуален идентитет, вашата искра на животот, но таа во себе ги содржи ставовите, или цртите на личност, што се пројавуваат во нејзините различни инкарнации.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)