ситен (прид.) - снег (имн.)

Утрото по битката, ја затекнува глутницата што се храни со мршите на поразените, прекриени со ситен снег; глетка од прасоздавањето на светот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
А првата работа, што ја носеше веднаш по себе тој ситен снег, беше пак да ја стегне во своето пепелаво замрзнување, да ја зачкрети во сите пори на снегот и да ја скамени целата земја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)