ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Камилски губеше трпение дека ќе може да стигне да ги опфати сите заемки за кои се ангажира да ги набележи на следната средба.

Сакаше да биде крајно селективен, но големиот број заемки од различните сродни области постојано го заведуваа.

Се потсеќам на зборовите на пријателот, сепак со задоволство загризувајќи го богатиот сендвич со шунка и домати, додека околу мене уважените учесници на собирот „Литературата и општеството“ весело наздравуваат до следната средба. – Колега, јел видите ово јебозовно дупенце – ми се обраќа новосадскиот професор, експерт за културолошки дилеми, но јас веќе отсутен, ѕурам на друга страна, во девојката во црн фустан, што лебдее меѓу потните гости како ластовичка во белузлавата магла на летната квечерина.

На следната средба тој опиша дека ја исполнил задачата и дека како награда, чувството на “притисок” се изгубило заедно со болката од чирот.

Студеше па мораа да побрзаат со поздравите и најавите за следната средба.

Парадоксално, безличен е токму затоа што во себе го впива секој лик кој ќе му се испречи на патот, и кој на тој начин дрско му се вмешува во неговото дело: го вшмукува секој здив на децата, кучињата скитници и пирошките со сирење во Луна паркот; во замислениот нотес го регистрира секој телесен гест кој укажува на наклоност помеѓу двајца - погледите разменети на соседната маса, подолги од оние кои вообичаено се фрлаат на соговорникот колку да се увериме дека е уште тука, благиот допир со раката по нечиј грб, кој треба да внесе малку утеха во чинот на разделбата, и да влее повеќе сигурност во шансите за следна средба; се обидува да го толкува и најбесмисленото дрдорење на водителот на утринската програма и со внимание да ги следи соопштенијата за безбедноста на патот; во себе собира сѐ, како фрижидер за длабоко, како количка на старо купувам, како црна јама...во сето тоа барајќи некаков заплет, некаква приказна, некаква смисла.

Секогаш кога ќе се најдеа во викендичката во Лагадин, се договараа за следната средба.

Бидејќи Германија овој пат ништо не спомена за следната средба, на разделба, Едоја праша кога пак ќе се водат.

Ми паѓа на памет дека до нашата следна средба можат да поминат години, можеби децении.

Ме повика да влезам, веднаш го тргна спуштеното перде (помислив, ноќта ја истрошила Надица, како и мене ја држела долго будна).

Сепак, со следната средба, таа го установува тоа во неговиот запенет поглед. Од што ѝ се гади.

Таа фати такси кон едниот крај на градот, а тој тргна пеш кон спротивниот - дури не си ни закажаа следна средба.

Обично чекаа да помине доволно време за да го сварат акумулираното за да можат, при следната средба, евентуално, да направат чекор натаму.

Планините на сабајле треба да се лижат штедро, скокотливо, одвнатре по преслапите, по пресеците, по вршниците дал-господ јазици и за на небо и за по земја и под, и над, и пред и по треба да се диши длабоко, однапред да се ублажи налетот на дневниот молк сѐ до следната средба со ноќната граматика.