смешен (прид.) - сум (гл.)

Држам седефена дршка на нож Смешен сум рече.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Смешен сум, рече. Што говорам, се насмевна. Тоа беше прва насмевка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А денот е слабо доенче и не може од мртовечкиот ковчег да направи колепка. Смешен сум.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И ќе ги гризам нејзините нокти. Смешен сум.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Јас со сета сила викам дека лажат, но гласот не ми се слуша. Смешен сум. Боже какво лицемерие.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Смешен сум. Ноќта е црн бик и има чапунки и седум рогови.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Смешен сум. Денот го прострелија прогонувачите. Значи, мојот ден.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)