Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Сега нивните досиеја покриваат над 500 видови. 160 okno.mk За да идентификуваат една, тие прават хемиски тест, ги мерат нејзините обем и длабочина, и потоа ја забележуваат нејзината боја и белези.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Имаат листи на познати видови, страници и страници од нив (оваа што ја гледам има девет страници и ги покрива само сините таблети од последните четири месеци), со детаљи собрани во код со 13 единици.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Иако браздите длабоко и беа врежани во кожата, а белите коси, собрани во долги плетенки, истенчени, лазеа по малку подвитканите плеќи, како да беа слепени со нив.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Добрината собрана во едни широки гради под срцето.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Сите ученици се собрани во дворот на гимназијата.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Еден број луѓе, како секогаш, беа собрани во малата просторија и бистреа политика.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Меѓутоа, пред 1968, од кога датира Морисеевото авторство, Ворхоловите филмови не се конвенционално монтирани.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Развој на сижето Ворхоловите рани (концептуални) дела, како што видовме, се одликуваат со отсуство и своевидна негација на сижето (нивната содржина е собрана во една реченица).

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Е, тоа беше златното време на шадханите од кое, фала му на Севишниот, и јас нешто фатив.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Ти, мајка ти, браќа ти, сите заедно, радосни, собрани во колипката за Сукот?

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Девојките собрани во некоја од авлиите тие песни ги слушаа со тага, вдишуваа од вечерниот мирис на ѓуловите по бавчите, се кикотеа запирајќи го везењето и се дошепнуваа за момчињата врз кои крадешкум им паднало окото или од чијшто поглед им затреперило срцето тој ден; или пак седеа замислени, зашто најголем број од љубовите на Јалија и на Дорќол4 завршуваа неостварени.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Данило Киш Ако текстовите собрани во оваа книга имаат некоја заедничка интенција таа би можела да се изрази во сликата на барикада.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Не сме во кожата негова и не чувствуваме темница и мувла собрана во четири ѕида; не чувствуваме ни удари, диви и разбеснети, како ни гмечење до бесвест, за да се признае сѐ.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Бевме собрани во училишниот двор и чекавме да влеземе - да ги земеме свидетелствата.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Бев облечена во прекрасно везено фустанче. Ми го везеше и ми го шиеше мајка ми. Со народен вез.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Четниците, засолнати зад карпите можеа веќе да ги забележат претстражите од потерата како се вовираат низ честарот, собрани во групички по три четворица, но држејќи врски меѓу себе.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Толе и тука даде наредба да го чекаат него за команда.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Тука се сите, — и му ги наброја сите војводи и раководители што беа собрани во колибата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Затоа добро отворете ги очите да не стане некое предавство, да го запишеме Смилево во црната книга, — заврши Даме.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

И пашата не беше уште ни пристигнат во Ресен, а таму веќе трепереа во смртен страв, собраните во џамијата преспански аги и бегови...

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Повеќе времиња беа собрани во ова пусулче кое, сега, тебаше да му го отвори патот во социјалистичкиот суд.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Бидејќи според режисерот (но и според Хераклит) сите нешта се насочени кон сите нешта, анатомијата на хиерархијата на луѓето собрани во ресторанот во еден европски историски контекст е потпомогната со сликата на Франс Халс и со еден алузивен наод - книгата посветена на настаните во текот на француската револуција.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Женската челад и поодаснатите деца (додека дудачињата и малечките спијат во скутовите на мајките и тетките) собрани во женските одаи околу легачите и при светлина од конопени вивки натопени во борова смола се грижат за излезените од дома и му се молат на утрешен Свети Јован Крстител - тој да ги заштити, првин сите другите после и нивните.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тоа утро, кога првпат разговаравме за трагите што никогаш не можеш да ги забележиш овде, под Сина Скала, надвор врнеше дожд, јас не отидов на училиште, а денот беше сосема беззначаен бидејќи сиот беше собран во една парталава сива облека; потсетуваше на изнемоштен изѕемнат бедник; стоеше под стреата и тоа пред самиот прозорец.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

ДАСКАЛОВ

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Луција се појави точно пред полноќ. Беше облечена во црвено здолниште со бели цветови и лесна кошула; косата ѝ беше собрана во опашка и очите ѝ сјаеа на еден особен начин.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Дури, еднаш, на коридорот, еден мој другар ме прашуваше како сме си поминале на тренингот и дали навистина можам пет минути да возам на едно тркало; Луција стоеше само на метар од нас, сама, замислена, и гледаше низ прозорецот; надвор врнеше, таа гледаше во дождот, а долгата, црна коса, собрана во опашка ѝ паѓаше по грбот.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

И сета добрина на светот собрана во него.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Највисоките раководители на Битолскиот револуционерен округ биле собрани во село Смилево на конгрес кога низ Македонија се проширила веста за Солунските атентати.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Седнуваат на мојата маса тројца; напнати, убави, со коси одзади собрани во опафчиња, со празни лица.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Една жена која лежеше на другиот крај од просторијата почна да вреска.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Без грч, само собрани во тупаници.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Нејзините раце беа собрани во тупаници.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Всушност, собраното во оваа книга, и самиот наслов на книгата, се резултат на таа нова творечка возбуда и на неа гледам како на задоцнета рожба која својот подостарен родител го прави среќен и возгордеан.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Оттука, пред сто и педесетина години, глас ви пратив, собран во бело ќесе со дванаесет благословени камчиња и седум седефни школки.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Истегнувајќи го вратот на една и на друга страна и протривајќи ја повторно онаа линија на болката, тој седна, го макна перото во мастилото и продолжи: „Тогаш кога излегов од темниците филиписки, собрани во куќата на Лидија, чекајќи од мене утешение, ми рековте: ’Павле, поучи нè како да ги отфрлиме прангите со кои, како и тебе, нè оковале!

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Седум ангели собрани во една лага!

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Во својата очаеност, понижена или посрамена, сеедно, Фиданка Кукникова го понижила и го посрамила - топлината на нејзиното месо сѐ уште му ја морничавела младата кожа...

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

По четири броја (собрани во Книга за Џим), списанието исчезна во празнината.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Ги гледаше сите нивни лица, сите четири лица на сите овие четворица познати луѓе, кои што сега, исто како небото пред малку, мораше да ги открива на еден сосема нов начин, во таа нова длабочина на небото над нив, додека почиваа и додека си уфкаа во своите прежилени раце, а и после, додека ги палеа своите цигари, собрани во една група пред него.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Чекање. Беше добро, сета добрина, беше собрана во тоа, во чекањето.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Волците се растурија, оставајќи по себе само неколку расфрлани голи коски, а еден од нив, продорно квичејќи, ја повлече по себе едната своја мртва половина, додека другиот, сигурно погоден во скокот, се стркала со сета сила надолу, меѓу стеблата, собран во грчот и мртов.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Го гледаше долго тоа парче живот, собран во тоа клопче морници, со лик на штотуку родено јаренце, како стои пред него, уплашено и диво, неподатливо, но сепак од некаде - блиско, со својата добрина, со својата некрвожедност и беззаштитност во оваа провалија на ноќта.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Можно ли е тоа? Толку свет собран во ова малечко прозорче!

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Надвор плискаше дожд и ги миеше камењата а нивната чистота сѐ појасно се покажуваше во бербатната вода, собрана во шеталиштето.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Извишена сама крај езерото, чиниш, цапната во него; над првиот кат е кренат уште еден кат, но поголем и поширок од него, наддаден од сите четири страни како да си ставил поголема коцка врз помала; покривот четириводен собран во една точка, во еден врв на кој има дрвено дирече останато уште откога е градена куќата за врзување макара и за кревање материјал за покривот; на диречето е вкрстена штичка, но недоволно е прикована, така што, при посилен ветер, се исправа и со диречето на кое стои - прави крст; кога запира ветерот, штичката пак се спушта надолу.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

На сите им студи, вели, некои собрани во купче се пикаат еден во друг и се тресат, се пореваат.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Беше зашеметен од толку многу убавина собрана во едно тело.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Кејтеновиот син беше еден од оние ѓаволски старци што можеа да гледаат илјада километри пред себе, божем сета далечина беше собрана во неговите очи.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Не знаеше: седеа собрани во својата заседа, шумеа се наслушуваа, го тегнеа господа за брада, слутеа црна иднина ако останат пасивни зашто не веруваа дека тој е само месечар, обичен болен месечар без зла совест.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Беше потпрен на ѕид како осуденик, оросен од чело до брада, бел, сув, собран во хармоника. „Но тоа не е сѐ“, се наведна кон него со таинствена интимност Отец Симеон. „И месечар сум.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

И студот има ДДВ пресметан во иситнети сеќавања собрани во кесички чај.

„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)

Во последниот дел од вечерта како модели за најсвечени пригоди беа прикажани и тесни црни или темно лилави фустани кои многу јасно ја истакнуваат женската фигура, горе затворени со набор од копченца од страна, со косата собрана во завиткани локни на секоја страна и високо дигнат тесен шешир со две,три или четири машнички од страна.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

За Македонците, згутавени во беда и неизвесност, по плитарски и каменоѕидни куќи скоро без прозорци или по зандани, едни, а други собрани во секакви војски, иднината е нејасна, повеќе матна и разбуричкана отколку привлечна.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

По богослужбата тоа им го соопшти на собраните во црквичето и продолжија со молитва - милите живи да им се вратат...

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

До тебе седеше едно црномуресто девојче, косата ѝ беше собрана во кики, цело време љубопитно те подгледнуваше и со лактот дискретно ја удираше постарата жена што седеше до неа, најверојатно нејзината мајка.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

— Чорапи со искинати стапала издутна — овде: роди издргнала — пораснала изим — дозвола, одобрение излегло — бачилото излегло, го дале овците млекото што требало да го дадат ила — 1) само и само, 2) но измет — 1) услуга, 2) работа во куќата исквака — одгледа дете, пиле испрдопашен — без надзор — слободен истеристемес — сакашнеќеш јад — овде: многу зелена боја јажичка — од 'ржање плетено јаже 1) за рогузина, 2) за врзување снопје јалов — 1) несигурен во работата, 2) безплоден јаловар — овчар што ги пасе јаловите овци, брави, шилежиња јаловица — жена без деца, 2) овца, коза бесплодна јурнек — образец јаток — уток за ткаење ка — како кабули — сака, колку му сака душа, колку милува доброволно да даде калезмо — предмет со кој се канат гости (јаболка, погача, карта со вино) калец — волнени нараквици без прсти калкан — ѕид до ѕид надворешната страна калнокапец — земјоделец, работник тежок капица — стогови снопје, сено караџо — име на црн вол карма — дрва наредени каршилак — одговор на прашање кастиле — нарочно кат — дел од куќата од двете страни на огништето квачката — седумте ѕвезди кило — мера за жито, 100 оки кист — предето за кистење саѓии, унечки, гунки кистен — китен клови — растението 'рти клада — пресечено или паднато дрво без гранки клашни — врста дебел шајак клинкач — сводник, стројник по невеста кловен — из'ртен клопка — дрво врзано на вратот на свиња да не бега од свињарот дома коа — 1) кога; како, 2) време през девоноќието козинавец — покров од козина коловар — планинска мирислива трева колџија — шумар, чувар на нешто државно конак — 1) преноќиште за војска, 2) куќа висока, беговска конушма — врска кончарка — штичка на која девојчињата ги виткаат конците за везење копита — назив на кошула на која има навезени коњски копита кос-коџа — дури коте — дете (на галеб) котелец — примка на плетен предмет — чорап, калец, фанела итн. коцле — плетенки ситно плетени собрани во една плетенка коцел — предена кои се надоплетуваат на косата на невестата кочан — дозвола, извозница за штици, дрва, катран, 2) кочан царевка коџа — многу, баеги красте — потценување на човек — крастав е тој и тој кременарка — пушка со кремен крешник — окрајка од погача, леб, сомун

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Нуклеарните проблеми во психијатријата, со кои сите психијатри се соочуваат секојдневно, коишто го јадосуваат секого којшто Margina #21 [1995] | okno.mk 55 размислува за нив, сите се собрани во овој случај.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Не постои ништо особено во него.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

...неверниот зрак што прска по фотографиите ја пронаоѓа средишната наречена три генерации мојот покоен дедо покоен татко и јас композиција смирена дури класична за албумот на метаморфозите процесот е тука речиси завршен и малите заеднички спомени собрани во лежерната опуштеност на телата несогласеностите израмнети во трите споени фотелји како на фреските со светите воини во царството на прездивот битките урнатините светилиштата раните ветени земји се зад вратата во ноќта дури и смртта дури и господ исчезнале впиени во молкот на сончевиот воздух...

„Или“ од Александар Прокопиев (1987)

Целата уште оросена со капки вода, во бикини, задишана, забришувајќи си го носот со палецот и со показалецот од десната рака, со косата од влага собрана во туфки, расфрлана преку нејзините рамена, Германија му рече: „Еве сум! Се извинувам...“

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Вратот меѓу рамената ѝ беше снажен конусно извишен до под аглестите вилици над коишто лицето ѝ сјаеше со ведрина, челото ѝ беше просторно, а косата црвена и ситно кадрава, собрана во туфка на тилот и висната над пловината на грбот.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Тука беа збрани претставниците на сите прастари живи суштества, собрани во домот на само еден човек, дојден од големите руски далнини...

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

За Татко беше јасно како ден каде целеше мислата на Игор Лозински, макар што се оддалечи од основната тема за која беа собрани во ноќта.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Брзо се свртеа назад, ги вкопаа погледите во сувиот ѕид налик на несмасен оџак, со по една камара од секоја страна и со главите собрани во рамениците брзо почнаа да се крстат.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

- Зошто носиш црно?