совршен (прид.) - форма (имн.)

Во тоа невреме ја чистам својата душа од нечистотијата на гревот, го чувствувам летот на пеперутката.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Преку кохезијата на мислите и чувствата се обидов да ја доловам тривијалната симбиоза на ироничноста, моментите кои не ги проживеавме, мислите кои ќе останат вечно заробени во матриците на просечниот ум и чувствата кои никогаш нема да ја пронајдат својата совршена форма.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Едноставно да се биде човек во свет на хаос во кој ја проектираме хармонијата, човек кој во секоја пора од постоењето, низ олујата на времето ја бара својата совршена форма.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Можеби модерноста е она систематското, било во својата совршена форма, било во својата фрагментарна форма на пропаѓање или руина.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Куртиал де Перер имаше една основна причина за да остане во совршена форма.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Го сакаше тој тоа, воздушните балони, беше аеронаут скоро од раѓање, уште од најраната младост со Суркуф и Барбизет... мошне поучни искачувања... не перформанси! ниту рели! ниту возбудливи летања!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Не сакам да завршам како хартија!“ Ете што ми збореше.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Помнењето е хазард коцкање во кеш, сѐ или ништо артикулација на митскиот образ трема пред совршената форма на праобразот, затоа запомнатото мами колку и заборавеното!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Има нос со совршена форма, ни прчест ни кукаст, и кога ќе застане пред мојата машина чувствувам мирис на мистериозна колонска вода.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но дебелите жени од Галвестон се потат како коњи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога толку многу ќе ми се приближи гледам дека белата кошула не му се лепи за ниеден дел на телото затоа што тој не се поти.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)