страшен (прид.) - лице (имн.)

И отвраќах си очите тамо и овамо, да не гледам тија страшни лица ни да чујам нихни страшниј глас, и не можех да се скријам от них зашто беха многу безброј, и немаше никој да ми помогне от таја беда, и бех до крај.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Страшно лице. Онаа во Виена мора да го оставила во една ваква ноќ.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тоа е страшно лице модро-пожолтено, на коешто горат очите, строги и полни со укор. Арсо не гледа на него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)