таинствен (прид.) - повик (имн.)

Ќе се осмелиме ли да привикаме во сеќавање еден подоцнежен цртеж, можеби најчудесната скица што тој ја направил за некаква маскарада, цртежот на млада жена што стои покрај мал водопад, покажувајќи, и тука, со прстот некаде во далечината, што како да е оживеано со таинствениот повик? (...) Таквите споредби, без сомневање, не се оправдани.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)