топол (прид.) - крв (имн.)

— Е, сега, другари, ајте ми со здравје кој за каде сте!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја напуштија Маргара, оставајќи ги своите осум другари да ја топат со својата топла крв и оваа чука, како Соколот што го натопија Манол Разов и двата четника Толе ги пречека војводите над самото селце Орле, на преслапта „Мал Гарван", со сите останати четници.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Нека се зберат сите орли над мојава пепел да вијат ќе ги нахранам за сетно а потем сите беспатја на нивните крилја нека расцутат дива подземна рика нека ги храбри: најхрабриот од вас исколвете го жив на топла крв да ја посадите мојата пепел да заврзе нешто што ќе го поткрене небото горе да има кај да се умре илјадна не стигам!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ти недостасува? Мојата налудничавост? Мојата топла крв? Моите маани? Мојата кожа? Моето хистерично смеење?
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Топла крв Си отидов. Осети ли? Мојот здив веќе не е во твојот врат.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Од себе го извади она што му се чинеше како последна сила и со тежок чекор, со раката сè уште притисната на градите, веќе сосема влажна од топла крв, се упати кон оџакот што чадеше...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Оној што не разбра за него Зборовите на свештеникот со некое чудно ехо се одбиваа низ внатрешноста на катедралата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Осип Мандељштам Се гледам со очите на ѕверот Затворен во својата ќелија Во својата богата пустелија И ја меморирам сета верност Што си ја искажував кон себе Чекорејќи низ долгите ходници Низ вените со сѐ уште топла крв.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Моите, тапаците, си размислувам, некој сончев ден ќе ги испратам во Вилет*, да се напијат топла крв.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)