турски (прид.) - војска (имн.)

Имено, на 26 септември 1371 година, стар стил, на река Марица кај местото Черномеј, војските на кралот Волкашин и на брата му Углеша, деспот на струмската област, се судрија со турските војски.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Гоце се намурти, ги крена веѓите, го поднамести појасот и се замисли...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Низ Битола, пред очите на турската војска и полиција, се возеше со пајтон како богат солунски трговец...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тукушто Гоце се готвеше да излезе незабележан од Битола во мракот, во одајата се втурна еден битолчанец и задишено и вџашено извика: - Целиот град е сардисан!33) Турската војска врви низ градот!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Народот не ќе може да си ја врши својата работа, а, од друга страна, ќе треба да ги рани гладната турска војска и четите?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Одморени и прегрупирани, од маршот Битола - Прилеп и од борбите со востаниците, турските војски тргнаа кон Крушево, вооружени и со силна артилерија. Пред нив одеа башибозуците.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- А многу ли ги има? - праша еден за турските војски, без да го напушта стражарското место.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А горе, високо во планините, малото орловско гнездо, Крушево, устојуваше веќе седми ден и јуначки се бранеше од нападите на башибозуците и турските војски од кичевскиот гарнизон.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Турските војски беа ги достигнале крушевските низини.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Востаниците, испратени во извидница, се вратија назад на Мечкин Камен и соопштија за наближувањето на турските војски.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Башибозукот подоцна се употребувал да се именува турска војска.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Важно е дека се потврдува оти главната трговија на Никола Поцо не му била волната и другите ситни прехранбени производи, туку лиферувањето на оружје за турската војска.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Освен со оружје, што била главна работа, неговите карвани натоварени со прехранбени, пред сѐ сточарски производи, оделе заедно со турските војски, со коморите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И тогаш бегалецот од турската војска со исечени три прсти на десната рака, Татар или Монгол или Черкез и присилен левучар, им се предал на востаниците со посредување на попот Зафир Јосков Вртипоп, и самиот востаник со фишеклии преку искрпената мантија, со мавзерка, призренска кама и сребрено распетие, им се предал и го бакнал белиот коњ во двете ноздри.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бедрата му биле крвави од сабји и штикови додека го минувал обрачот на турската војска, и од него како семе на идни диви и неуништливи лозници, паѓале капки - виното, доколку ќе го напоело, можело да му ја обнови коњската крв.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во турската војска (според Ибраим-Ибраимовиот дедо, зад кого останале негови записи везени со мураќип во тефтер од десно на лево) биле мобилизирани и Македонци, исламци и рисјани, како што биле мобилизирани и на други територии од војските што ја загрозувале Отоманијата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Турскиот пратеник, изразувајќи задоволство од симпатиите што му биле укажани на султанот, им изјавил дека нивната молба не можела да биде уважена, бидејќи турската војска и полиција за кусо време ќе ги ликвидираат „бандитите“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Македонското население од овој крај било лажено и дезинформирано од врховистите и од нивните соработници и во својот поголем дел било принудено да се дигне, бидејќи, испровоцирани од убиствата и нападите на врховистичките чети, турските војски на прво место ги напаѓале селата и ги принудувале да се бранат или да бегаат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Неколку дена по оваа манифестација, група грчки офицери отишла кај турскиот пратеник во Атина и, од името на 1.000 души доброволци, го замолила да му ги пренесе на султанот нивните сочувства и желби да стапат во турска служба за да ѝ помогнат на турската војска во борбата против востаниците во Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Зарем да ми се точка со турската војска на север и да освојува што не се освојува?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Или навреме се плашиш еден ден имотов да не се земе за некој тимар, за оние што им ги даваат за служење во турската војска?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Првин тука била турската војска, па грчката, па бугарската, потоа останала само грчката, за потем да се вгнезди француската, па англиската, па српската армија а, еден ден, не била далеку да стигне и италијанската војска.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)