убав (прид.) - дожд (имн.)

Негде при крајот на зимата или во рана пролет, после еден убав дожд што ситнеше речиси три дена и три ноќи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Кај нас падна убав дожд и мислам со добра намера.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Облаците не беа кренати од Плачковица, а Брегалница уште беше надојдена и матна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се истурил негде на друго место“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)