убав (прид.) - јазик (имн.)

Особено поради тоа што предавањето го држам на еден чудесно флуентен и убав јазик што во ушите на секого влегува преведен на неговиот навионален јазик па и на регионален говор.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Бескрајно ја засакав оваа книга, не само поради благородната содржина и многу убавиот јазик.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Друго“, рече, „ние таму многупати зборуваме како да се направи и што да се направи, Маказар да се прогласи за туристичко место, за здраво место, та тука лете да идат првин децата на нашите и, во една школа, да го учат нашиот убав јазик“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)