цел (прид.) - глас (имн.)

Потоа рипна, ја исече сета нејзина руба спремана за невеста, ископа гроб, вистински, и ја закопа - но не подалеку од очите, долу во оградичето: За да ѝ го гледам гробот, рече, ако не ја гледам неа жива.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Затоа кога избега Митра за него, дека го неќеа жителите на Потковицата, и дека го презираа и него и татка му, татка ѝ нејзин, Ангеле Ризески Козето, како умрена ја редеше, на цел глас.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Секогаш кога ќе ја погледнаше Руса, се стрчуваше кон неа, ја заграбуваше и плачеше и колнеше на цел глас.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Неее! Нисе тргни се од сеното! – викна баба Трајанка, Невена пискаше на цел глас, преплашена за татка си, го убедуваа Нисе да се откаже од намерата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Сега внимателно Србин ја здобави и тамам почна полека да ја врати матарката за да може камчето со лизгање некако да излезе одвнатре, кога, оној од зад ѕидот рече на цел глас: - Што се шуњате овде мајку вам вашу!
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
И го гледам како таму во понизна положба лежи, се врти кон мене барајќи сожалување, а мене и ми е жал за него, ама и се плашам од овие луѓето што на цел глас викаат во мојата чест и слава.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А утредента... Викаше на цел глас, потпрен на ѕидот, бранејќи се од некој замислен напаѓач, а сите се обидуваа да му пријдат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
По шест години, кога малата требаше да добие потврда од матичниот лекар дека е здрава и дека може да оди во забавиште, по целиот пат додека мајка ѝ ја возеше, викаше на цел глас и плачеше, божем ѕрцките ѝ ги вадат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А тој, гледал, гледал, гледал и наеднаш прснал да се смее на цел глас!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ми мавтаат со раце оттаму, на цел глас ми викаат: — Ајде уште малку, ајде уште малку!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Като цетта и мачките! и се закикотува Петра на цел глас.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Да не има благо на нејзиниот газ што сте се залепиле така? а тој се брани со раката од тие развртени рачиња, предупредувајќи ја Жено мори пуста да не бидеш, не ми го тепај сонот! и дозволувајќи ѝ и понатаму да ја тресе правта од него, седнува, си ги истрива очите и гледа дека навистина е на страната од Родна, дури нозете бакнати, залепени, па ги потргнува своите, ги поодалечува колку да блесне белината од Роднините листови и за да ѝ го одваби погледот на разбеснетата Милка проговорува како да се чуди и самиот Од каде да знам мори жено желки да те јадат, може ти си се преметнала на оваа страна, колку што го држам времето од синоќа, те пикав во пазувава, при завртување може си се свалкала на другата страна па јас сум останал на оваа! и за да се потсмири работата, се закикоти на цел глас.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Викаа на цел глас: „Љ има газ ко телевизор!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- Честитки! Честитки! Нека е живо и здраво! – викаа на цел глас, играа оро околу креветот на кој се наоѓаше мајката на У и ги пееја народните песни што ги свиреше оркестарот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Молчеше, молчеше, и одеднаш, тресејќи се и со згрчено лице викаше на цел глас: Дуњаааа! Дуњаааа!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)