цел (прид.) - град (имн.)

Сите го бараа Чанга. Козите. Првин излеговме ние децата, па постарите, целиот град.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Светлината не е константна туку трепка како што трепка огнот под неа, но подобро некаква светлина одошто неикаква па да се ризикува да се вклучи градската струја и целот град да се запали носејќи ги животите на сите. Но не е проблемот во тоа.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Гоце се намурти, ги крена веѓите, го поднамести појасот и се замисли...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тукушто Гоце се готвеше да излезе незабележан од Битола во мракот, во одајата се втурна еден битолчанец и задишено и вџашено извика: - Целиот град е сардисан!33) Турската војска врви низ градот!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Цел град за себе - со продавници, пошта, кафеани, бистроа, хотели и, речиси, со сето она, што е потребно за патување.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Таа е како еден цел град, во неа можат да се минат многу пријатни часови во посматрање на електрониката, на луѓето, на безбројните бистроа, бутики...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ако се разбудев порано тоа утро во Венеција и ако го фатев првото вапорето, тогаш ѓоа ќе го видев Шекспир како окапува броејќи ги вековите на плоштадот Свети Марко – чекај да намине некој поасолен млетачки трговец, чекај да го отворат кафето Флориан, па чекај уште во него да намине Томас Ман, па заедно да го презираат оној Езра Паунд, ем да го презираат ем да го ценат, и најнакрај на Осја Бродски да му покажат како зиме целиот град може да се обвитка со едно ќебе, иако овој ги прашуваше нешто сосема трето – со кој брод тој, Бродски, може да стаса до островот Сан Микеле, оти беше чул од некој шерет Бродски, дека убавината е најтешка на Сан Микеле, потешка и од дождовите што севезден им ги стежнуваат соништата на стаклодувачите од Мурано.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Може и обратно, се разбира – секоја умирачка во Венеција да се смета за нов почеток.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Целиот град наликуе на смрад. Скотје е невиден феномен од светски размери.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Дури и кога се ставаа покривите на куќите и се вееја новите алови шамии, чорапи и ризи, и со викање, да чуе цел град, им се пожелуваше среќа на дарителите и обилно се пиеше бела гроздова ракија, дури и тогаш Аргир не разведруваше чело и не се насмевнуваше, да отпушти благ збор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сѐ намрази: колјата, куќите, луѓето во нив - целиот град.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но околу полноќ пак се вратија полицајците и во затворен воен камион ја кренаа и протераа од целото гратче саканата и почитувана старица...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Градовите, цели градови ни се срушени до темел, а јас се нервирам заради таму некој си споменик.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
На собранието беше потпишана молба, и тоа со одушевување и од сите присутни, па возбудата се пренесе низ цел град и радоста беше бескрајна поради еднодушноста и премавнувањето на разногласијата, зашто не само Власите туку и сите други кои се спротивставуваа спремно се потпишаа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Веќе следниот миг се слушна како вагоните во тунелот сопираат, како експресот ја губи силата, како не може да го прониже тунелот, како папсува; а само миг потоа, од тунелот истрчуваше машиновозачот, млад човек со брада, ќелав, влакнест во рацете, избезумен, и нешто викаше; излегуваа од вагоните и многу луѓе, цел град, цел еден свет; се собираа под покривот на мостот, под мрежата со згаснат напон и гледаа во јагленосаното тело што лежеше на мрежата; некој се онесвести, а некој друг повика: „Каде е жената?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Целиот град затрепери. Паниката беше ужасна, неопислива.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Требало да се истакне „храброста“ на војската и полицијата коишто успеале ладнокрвно да ги ликвидираат атентаторите (иако за нивното херојско однесување и загинување знаел целиот град) и по секоја цена, било преку прогласувањето дека тие, наводно, му припаѓале на „Македоно-бугарскиот комитет“ или преку „пронаоѓањето“ кај Коста документи, да се убеди домашната и странската јавност дека гемиџиите биле членови на „комитетите“ и дека имале врска со Бугарија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тоа што мене ми се случи се случува поретко отколку кога еден цел град митолошки ќе нестане под вжештена лава.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И кога татко му го наврти цел град да ми вика „уа!“, да не можам да препоминам по улица? (Гордо).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Но кога дојде зад аголот од улицата, ја забележа како му иде во пресрет, сета испотена и возбудена: „Те барав по целиот град...“ му вели.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А си чула ли - ми велат дека кај нас гостува ДИЏЕЈ познат Појди флаери се делат па веќе целиот град дозна Ги прашав: Што мислите колку човек знаење треба да има за пирамида да направи една?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Многу ми го фалат бабо курвичето твое курвичето твое бабо ептен малолетно целиот град бабо слушам бил со него со твоето курвиче бабо малолетно Ај што е малолетно не е толку штетно курвичето било бабо куриозитетно паметно ти било бабо и премногу спретно директори и господа ги служело дискретно Ајде дали знаеш бабо кого чуваш в куќа техничарче право бабо била твојта внука од куќа во куќа бабо внука ти е блудна по неколку абортуса и еве пак е трудна
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Мнозинството Турци (бидејќи беше петок, целиот град се стече) почнаа да надвладуваат и со своето оружје да им задаваат тешки загуби на селаните, кои, еден по еден, почнаа да се повлекуваат од борбата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Таа централност и таа ексцентричност можат само да допринесат за неговата налудничава пропаст, која на њујоршката „сцена“ естетски се транскрибира низ лудирање, низ жестокиот експресионизам, но која целиот град колективно ја негува низ техничката френетичност кон вертикалноста, низ забрзувањето на баналноста, во живоста на среќните или бедните лица, во дрскоста во која човечкото му се жртвува на едно чисто циркулирање. 66 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Следните денови оти денови пред Нова година мајката Перса ја забележа промената кај Пелагија и не ја остави на мир додека не ја натера да ѝ раскаже што се случило на денот кога падна големиот снег што го има завиено во бело целиот град.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ги изнесуваат сликите, цел град се отворил, нема повеќе затворање, и гробовите ќе се отворат за да кажат. Купишта, купишта — Сталин.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Па сметот е од целиот град!“ рече Илина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Влатко обезбеди статија: ЦЕЛ ГРАД КАКО ДЕПОНИЈА!!! со поднаслов: Градските власти уште пред стартот на акцијата свесни дека во предвидениот рок нема да може да се исчисти градот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)