цел (прид.) - ноќ (имн.)

Се сеќава на козите сестри, на старата коза Ронда, која цела ноќ се бори со проклетиот волк, за утрото да ја изеде.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Цела ноќ кожата ја пришивал заедно со жената и загледаните деца.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се случуваше, често, првите зраци на сонцето да ја згаснат лампата што цели ноќи светеше над татковите книги.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Речиси цела ноќ слушаше домашни и странски радиостаници, западни и источни.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Како можело да падне во дворот, кога стражата цела ноќ варди?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Подоцна ќе го пушти цревото со вода во малото бавчуле вдолж десната страна на куќата, и цела ноќ ќе го остави да тече.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Како може, слушав како мрморат за мене, да седи цел ден и цела ноќ над машина!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Од столицата на која седев и од која не станав цела ноќ, видов како зад прозорците се пробелува.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Рече дека божем не спал цела ноќ, мислејќи на копањето. Не верував, но немав друг избор.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И уште ќе рече: Ами, Атанас Бамбо што вади по цела ноќ, ами Коте Буџе, па Стојна на Сотира Бачо... Сите. Да, навистина, сите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Цела ноќ лежев будна мислејќи на живите мравки во утробата на апаратот, па кога в зори конечно заспав, се најдов себеси во страшниот тунел на цевката- смукалка каде што пред себе ги слушнав: стотици тела што шушкаат во гнасотијата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Сето ова пространство цела ноќ е полно со луѓе.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Влегов во една издавачка куќа со книжарски магацини на француските комунисти, која работеше цела ноќ.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Овде животот тече цела ноќ, сѐ до раните утрински часови и од овие врвови се разлеваат звуците на чардашите, кои полека се истураат и потонуваат во водите на Дунав.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Баханалиите во кафеанчињата, над чиј влез огромен лав преку целата ноќ неуморно истура во грлото прочуена баварска бира (со уште попрочуени цени - 500 дин. една кригла), и од задоволство само `рже, немаат крај...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
На овие улици можат да се минат многу пријатни часови во разгледувањето на литературата во книжарниците, кои се отворени цела ноќ и секогаш се опседанти со купувачи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Требаше да се бара ноќев. Може да се случи цела ноќ да спие на клупа во некоја зачадена крчма а може, уште полошо, да остане надвор.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И излегувам (во повеќето мои песни излегувам), и среќавам (секогаш некого среќавам): исцрпени балерини напатени (по цела ноќ ми танцуваат во сништата).
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Но знаевме дека тој постои. Цела ноќ беше чуван.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
„Знам, ми рече таа. Но, болен е. Има треска. Вчеравечер цела ноќ не беше дома. Настинат е“.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Од некни премногу се измени. Го потфатила истата болест на полјакот: по цела ноќ вооружен се врти околу куќата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Размислував цела ноќ како да ви соопштам, како да ви јавам, бидејќи, еве, уште од вчера сме затворени.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Полјакот ќе пукне од бес. По цела ноќ трча по куќата и на секое шушкање извикнува: - Стој!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тука, во тој Ал-Шари, дојде Толе една есенска вечер и цела ноќ се преврќа и ги кокори очите под еден бор.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пеевме тогаш, Мама Хуанита, Куку-руку кууууу Паломаааа, цела ноќ пеевме а наутро ги сркавме првите чорби во Букет и Победа и ги учевме првите уроци по брзо растење и пиење на вересија.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Вжарен, па испотен камен – тоа е историјата: севезден да ги оплакуваш мртвите и пљачкосаното царство, да гледаш како царството станува вазалство, севезден на штрек да пречекуваш нови освојувачи кои по цели ноќи на месечина низ шепотот испуштаат уплав за оние кои не знаат дека на Инките убаво им стои да се вазали на сонцето, а уште поубаво им стои да се измеќари во Храмот на сонцето.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Не е важно која беше процедурата на нашето враќање и враќањето на нашата кола (љубезниот британски моторциклист до автопатот; уште пољубезното арапско семејство кое излегло да се повози последниот ден од рамазанот, до Тангер со еден пар средовечни јенки туристи; следниот ден, љубезниот возач од агенцијата за изнајмување коли кој доби добра напојница и, се разбира, имаше дупликат од клучевите; сигурниот чувар на плажата, кој со болно достоинство му објасни на возачот дека мојата напојница од осум дирхеми не е соодветна на тоа што тој „цела ноќ” го чувал нашето сега веќе отклучано комби, но дека уште два дирхеми ќе ја суредат работата); поентата на оваа анегдота со загубениот клуч, на која во меѓувреме едвај и да помислив, сѐ додека оваа дигресија со која купувам време не ја врати, е што...
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Цела ноќ веселба. До утрината... Што ли прават сега?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Цела ноќ не мигнав. Ме измачуваше синиот плик...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
По цели ноќи не спијам. Како луд шетам сам по селото.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Си патувал цела ноќ. Може и не си мигнал, како јас.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мајка немала доволно храброст да влезе во неговата соба и да го оттргне од неговите збогувања. Таа не склопила око цела ноќ.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тој ме погледна благо, право в очи, и ми рече: - Сине, и јас размислував долго, цела ноќ.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
По првиот сон го разбуди студот, па како што беше лесно облечен, цела ноќ скокаше, се виткаше, си ги триеше измрзнатите меса.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Цела ноќ ветерот завиваше, дождот плискаше и сите тие шумови се плетеа во немирниот сон на момчето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Цела ноќ не заспав. Каде беше? - На Орелска Чука!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
По цела ноќ, по цел ден, само не задевај го, тој ќе лежи до огништето или ќе се сонча на прозорот и ќе преде.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ако сакаш цела ноќ остави ја вратата отворена и спи, никој ништо не ти гиба.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Притоа, болежлив и сѐ уште до крај нездушен со луѓето, постојано се мавташе низ бостаните, низ житјата и покрај лозјата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тестото, кога ќе биде готово, се собира во платеноно цедило и кога ќе проврие водата, се спушта во котелот, но така што да не го допира дното, односно со конопен конец се врзува за рачката на котелот или за камушките и се остава цела ноќ да врие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во слободното време, во неделите и празниците, кога полето е празно, освен овчарите, воларите и говедарите друг никого нема таму па тоа не мора ни да се чува, сам ги истреби и ги огради изворите во Јасики - оттогаш жителите на Потковицата ги викаа Веданови Извори - а во делниците од наутро до навечер, а во убавите лета и преку цела ноќ, го обиколуваше синорот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Ќе работиш ако треба и цела ноќ - реков. -Тоа ми го должиш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Не мора да го молиме сега, кога веќе почна да пее. Вака ќе биде цела ноќ.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога утрината се разбудив, главата ми беше тешка како оловно ѓуле; пиев цела ноќ со Земанек во студентскиот бар, каде пристапот на средношколци им беше забранет, но Земанек и јас имавме еден пријател (брат на контрабасистот од нашето несудено џез- трио).
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На одење дома, откако го вративме мотоциклот, Земанек купи шише вино и ние цела ноќ пиевме и разговаравме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И така би: цела ноќ чинев од многу – Едно. Голема ука е тоа, о бедни, и никој од вас не може да сфати каква возбуда силна душата ми ја обзеде, каква сладост, кога почнав да ги распоредувам стакленцата од огледалото по редот вистински.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го прашав Земанек заедно да пишуваме; тој рече дека не сака; го замолив барем да ми прави друштво, оти имав намера цела ноќ да седам и да работам; рече дека не сака; по часовите позајмив една машина за пишување од еден пријател и се зафатив со работа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Цела ноќ ги мирисав дланките, и на перницата, до утрината, како стражар на силна војска, го чував мирисот на Луција. ***
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Така правевме неколкупати, од младешки бес (ја исмејувавме сиромаштијата!), а луѓето зјапаа во нас; еднаш зјапаа и некои девојчиња и се кикотеа, и јас се сеќавам дека поради штосот со чевлите тие се забавуваа цела ноќ со нас, а ние ги потрошивме и последните пари; решивме да ги одведеме во кино, но таму не нѐ пуштија со по еден чевел; Земанек се расправаше, и потем ги продадовме картите и отидовме во кафеана.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И чинев така од многу едно и од мало големо цела вечер и цела ноќ, и дури взори ја составив разбиената слика на ќерката на царот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Заминала дома со плачење, и цела ноќ ги читала моите песни; се проверувала себеси и својата партиска совест, и во песните не нашла ништо посебно штетно за Партијата и здравиот народен дух, освен што и понатаму мисли дека тие песни биле несоодветни за приредбата во училиштето.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но, кулминацијата (кај мене) настана кога ме прашаа дали е вистина дека сум сквернавел една стара народна песна, и дека кај еден пријател дома, сум пеел цела ноќ: „Учи ме мајко, карај ме, како да земам Луција, Луција курва убава“. Реков дека сум пеел.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Натаму ранети, наваму оздравеници. Цела ноќ возење, цел ден возење.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Патот беше долг и траеше цела ноќ. В зори нѐ растоварија покрај морето.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Цела ноќ во црквата им се судеше и на сабајле, во бели мугри ги стрелаа надвор од селото.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Го возиш цела ноќ, по пат го тешиш, го молиш да издржи, да не стенка, му велиш и му ветуваш дека уште само оваа кривина да ја поминеме и зад таа или другата ќе се отвори поширок, порамен пат по кој побрзо ќе стигнеме до болницата; го носиш за да оздрави, а тој, ти се скаменува, оладува, те гледа со стаклени очи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Откако лекарите рекоа дека е некое силно труење и ја сместија Ели во еден кревет, цела ноќ преседовме со Вера крај неа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Земјата, целата ноќ подмолно татнеше, поткревајќи сѐ под нас, де посилно де послабо.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Цела ноќ ги исправав, ги составував, ги пеглав, ги лепев.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Спиеше цела ноќ со длабок понорен сон, сличен на смрт. Се чини, беше омаен и занесен.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Потоа трипати преживеа бродоломи, та минуваше по цел ден и по цела ноќ во вода, на отворено море.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сега ми е јасно зошто не си ме разбудил цела ноќ?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Што ќе речете ако Ви раскажам дека синоќа додека Вие овде... шушукавте со Ивана за неговото бегање во Америка, моите луѓе долу во потонот за малку што не го заклаа вашиот маж затоа што, целата ноќ, по оној дожд, се движел околу куќава за да не Ве остави сама?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
- Сполај ти, Господи, сполај ти оти сонцево грејт од кај што заоѓат овде!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Со тие зборои и друзи Силјан целата ноќ беше си ја поминал и одвај во зората беше мигнал малку, та коа се разбудил, сонцето беше огреало.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Цела ноќ Томо во полициската станица ја раскажуваше вистинската верзија на настанот, која никако не се совпаѓаше со навезената приказна на налудничавата Ана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Цела ноќ се распрашуваа за роднините, за брат му, тате, мама, чичо, за челадта, за живеачката, сѐ до првите петли.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Цела ноќ Ивона не склопи око.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Цела ноќ Радица се превртуваше, како некој да ѝ го беше наполнил душекот со белутраци.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Цела ноќ Рада ја раскажуваше својата сага, до најситни детали. Искрено, без лага.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Велат дека ниеднаш другпат човекот не може со таква занесеност да ја престои целата ноќ на прозорецот; тогаш велат дека го занела самовилската ноќ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не попусто знаеше тој по цели ноќи да ги раскажува оние романи, што беше ги читал одамна, пред војната, во весниците, во кои секој секого го убива, или пак само некој некаде е убиен, а после сѐ друго се врти околу тоа, сѐ додека не се разврзе на крајот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Волците завиваа низ целата ноќ, оддалечени и едвај сепнати.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Писокот никнеше и се изоструваше, бел, како еден од тие гладни секачи, тој безмилосно ја растргнуваше целата ноќ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Змејко беше едно од децата и стоеше со сите разбудени ѕидари на една проѕирка и гледаше низ неа по цели ноќи, сѐ додека не дојдеше по него татко му и не го одведеше до леглото.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И сега, за крајот на приказнава да биде ист како во филмот „Прити вуман“, таа цела ноќ плете скали од надвор на највисоката зграда во градов, за тој, победувајќи го стравот, да се искачи до нејзиниот балкон и да ја побара. За макар уште една недела, нели?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„А, како патувате?“ „Примитивно, со автобус, по цела ноќ“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Жално е, сирота, цела ноќ се напати“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И биди среќен ако има место на троседот што се пушта зашто секогаш има и полошо: на пример, отоман во кујна покрај шпоретот на кој цела ноќ се крчка на тивко сарма од кисел купус во тенџере за ајвар, дека сте едно семејство, ама имате деца како од две, нели!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ама човек си, пак за него се туфкаш. Цела ноќ си ја тепам главата: каде е, што е? Чекам, а срцето не ме држи. Еве го, ене го - го нема.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ќе се молам, цела ноќ ќе му се молам на господа, поскоро да ме прибере кај него, кај децата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дуко Вендија се врати од џандармерија и Дуковица, цела ноќ го редеше со кромид и со компири по снагата. По изудреното, по набивките
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога ми го зедоа човекот цела ноќ не мигнав. Око со око не можам да ставам, да склопам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ѝ велам да го бара секаде, и по секако да го побара и да му каже дека Чако по цела ноќ завива за него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во другиот џеб беше обетката со дијаманти.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ја пребаравме целата зграда, соба по соба; цели ноќи, цела една недела посветивме на секоја соба одделно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Цела ноќ се превртував и станав доцна, а око не склопив.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Сестричке моја, сестриче мила, ѝ рекла жената на најстариот брат, од сè срце би им однела ручек на мажите, арно ама ноќеска некој ѓавол ми влезе...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Многу од затвореничките остануваа будни цела ноќ, исто како и Марија, но не се осудуваа на ништо, бидејќи ноќната болничарка ја чуваше главната порта заклучена со синџири и катинар.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Непоткупливата болничарка, единственото суштество кое изгледаше живо во заварената изненадувачка тишина, почна да шета од едниот до другиот крај на спалната.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој си го избакнал детето во лулката, нежно ја прегрнал саканата, и таа цела ноќ го слушала како ѝ липа врз градите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Знам и зошто мачките по цел ден и цела ноќ мјаукаат зимно време.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Цела ноќ можеше да вика по нас, глупавиот пак да не имаше некоја друга работа, - беше слеп, не гледаше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, имало господ, во тоа темничиште и по тие скапани скали да се помине само со неколку полесни случаи - чело, нос, око, шината нога, о, тоа морало некој добар ангел тука по цела ноќ да бдеел.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Часовникот како да претчувствувал дека нешто ќе се случи со него, та затоа цела ноќ така силно и возбудено чукаше простувајќи се и од куќата и од своето работење.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„Делкај цела ноќ“, и тој делкаше сега со показалецот на среќа, но сето тоа беше напор на жеден човек што цеди капка вода од сува земја.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Јана спиеше цела ноќ на моите гради. Или - Јана, која е таа?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Делкај цела ноќ, ќе успееш“, го храбреше и пиеше на негова сметка ветувајќи дека заемот ќе му го врати во оној час кога ќе се обогатат.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Читајќи ги насловите на книгите обземен од тивко задоволство најпосле Камилски заспа и од преголем замор ги спои преостанатиот дел од денот и целата ноќ.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Климент Камилски требаше да бара разбирање од своите за отсуството цел ноќ од дома.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Еднаш кога Мил остана цела ноќ во лабораторијата и не дојде на спиење, Богуле го заобиколи коритото со вода што му го стави мајка му, и низ прозорецот кој беше заборавен да се затвори со рајберот однадвор, започна да се спушта по јаболкницата, но се слизна на влажните гранки и падна.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Откако ме доведоа во болница Џерард отишол по мајка ми и во текот на целата ноќ тој и Вива биле со неа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И токму една ноќ Митре со двајца свои другари кладе мамец на стапицата (еден сомун и на него книжулче со натпис: Бегај Гано од мое Старавина оти мајчето ти го расплака ако ми падниш в рака), и еве ти ги во утрешната мугра двајца „Гановци" на мамецот, а Митре со другарите кои преседоа цела ноќ на „пецање" им се фрлија одзади.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По цела ноќ гори кандила во нивното заградено, наутро заминува со оние што одат по работа на индустрискиот колосек со стиснати книги во премрзнатите раце, а на пладне, враќајќи се од часови, останува на индустрискиот колосек или да фрла јаглен со лопатата од вагонот надвор или да реди дрва за огрев што вагоните ќе ги изблуат без никаков ред.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Цела ноќ мислев и пребарував каде да те сместиме, ама за тоа никому не кажав, мислев кога ќе стигнеме тука.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Цела ноќ Пелагија пробдеа крај неговата глава не кревајќи ги очите и не шетајќи ги по присутните, а и од присутните никој не ѝ се обрати.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Само да не се појави Костадин, кој ќе го слуша цела ноќ!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И игуменот цела ноќ не заспа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Цела ноќ остана крај него.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Таа ноќ никој не заспа. Целото Мацково беше на нога. Кучињата целата ноќ лаеја.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Целата ноќ што мислел и думал, за кај бил и сега каде е во таа пустелија кај што петел не пеал и куче не лајало.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Со тие зборови и друзи Силјан целата ноќ си ја поминал и одвај во зората беше мигнал малку, та кога се разбудил сонцето беше огреало.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Го вклучи автомобилот. Ќе вози во текот на целата ноќ.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се префрливме на Ѕвезда. Цела ноќ копавме ровови и земјанки.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Вечераа луѓето, а потоа цела ноќ ја поминале во нужниците, во ендеците покрај џадето и зад бараките.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Чувај, боже, ќе фати и да пие! (Се тргнува.) Ама кое време ли е, боже?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Цела ноќ не спал. Од темни зори излегол...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Таа мисли дека цела ноќ не ги затворила очите, ама малку и се сомнева во тоа оти во свежото утро измиено од ноќниот дожд се разбудува свежа и со некоја жудна радост, нешто слично како што изгледаат цвеќињата на мајка Перса од двете страни на патеката.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Може и цела ноќ око да не затвори а Чана ќе си го направи она што си го има замислено.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Дали поради заминувањето на Пела на училиште или поради поставеното барање поинаку да се облекува, таа речиси цела ноќ водеше разговор самата со себе.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Стрико му многу пати доаѓаше во Скопје, по цели ноќи остануваа насамо со татко му, ама Атанас и мајка му никогаш не дознаа колкаво долго било писусчето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Кога Ѓорѓија ќе влезеше во кујната, таа ќе се свртеше, не поздравувајќи се за добро утро и ќе почнеше да зборува како тој претходниот ден заборавил да купи јаболка, па како таа утрово немала со што да се заблажи или како Ѓорѓија не го исклучил светлото од ходникот и тоа горело цела ноќ - па, знаеш ли ти колкава сметка плаќаме за струја? - ќе се побунеше, заборавајќи кој ги плаќа сметките.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Низ нејзините дебели стакла, точките од очи гледаа нагоре, а јазикот ѝ ја оближуваше месестата уста.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Еднипати цела ноќ ќе се гледаме со Горачинов, а како за последен пат да се гледаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Цела ноќ да го пишуваме, да го препишуваме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Свеќата гореше цела ноќ (кога ќе догореше една, запалуваше нова), сѐ до изгревањето на сонцето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојдовме над селото Смрдеш и тука цела ноќ ја преседовме. Скриени во коријата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после, кога се размислив што можеше да стане, цела ноќ да се превртувам и да си ја тепам главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Што? Зарем малку трупци нанесовме цела ноќ? - Не зборувам за тоа. - Ами за што?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Веста за големата победа во Атина стигна по радиоврска, но неа цела ноќ ја вестеа истрели со светлетчки куршуми кои се пренесуваат од рид до рид, од град до град, сѐ до Атина.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Легнат на носилка, две жени, во одминати години, цела ноќ го носат прудолу...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој никогаш не лежел со тебе цела ноќ на плажата во Камакура, никогаш не ги слушал твоите кошмари, никогаш не чул како целото твое детство се менува под тие ѕвезди, се менува и се превртува, додека твојата детска уста се отвара да открие некое ново минато, секогаш она за кое тврдеше дека е реално и сосем вистинито.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Се плаши ли од бегот, или му допушта, за да си ја скрие севдата, тој да ја љуби старечки по цели ноќи, заспивајќи со влажните усни меѓу нејзините чатма веѓи?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Целата ноќ ја преседа тој сам, без солза да пушти.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Свикнат да се препушта на своите претчувства, тој цела ноќ око не заклопи: божем некој јорганџија без престан дрндаше памук покрај неговото лево уво, додека десното свесно се расправаше со реалните гласови на Блатието, со криците на чапјите и со шлапкањето на водата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Спротивно на него, манастирскиот измеќар, кој не беше ни толку умен како Петрета, целата ноќ ја помина во фантазии во кои немаше пречки, а мислите му се надоврзуваа бујно една на друга и се мешаа, додека тој беше секогаш најумниот и најснаодливиот, та душата му се топеше во чисто блаженство.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Првата ноќ, откако ја избаци Калија и таа заспа, влажна и испотена од неговите допири, Марко цела ноќ пробдеа, сам.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Си мислев, јас се убивам од работа цела ноќ и рацете ми набабруваат од водата и детергентот, за скапани седумстотини денари, а тој со другарите во рок од еден час испи дупло од таа сума.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Зашуме втората брезичка, па цел ден и цела ноќ кажуваше, кажуваше...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)