цел (прид.) - пат (имн.)

Кочо поседе малку тука, сѐ во оној тегобен настрој што го гореше однатре по целиот пат, па стана.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Времето во Скопје не навестуваше дека снегот, студот и мразот ќе не следат речиси по цел пат.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
По шест години, кога малата требаше да добие потврда од матичниот лекар дека е здрава и дека може да оди во забавиште, по целиот пат додека мајка ѝ ја возеше, викаше на цел глас и плачеше, божем ѕрцките ѝ ги вадат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Цртал со креда од цигла по целиот пат, од шталите до Лозарството.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И така цел пат: не испушта ниедно наше движење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после цел пат си плачев.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се држиме за раце, ко ученички што добиле петка и цел пат се подмочнуваме од радост.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И цел пат да гребам по ѕидовите од боксот: дали ќе чујам некој да ми се јави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По цел пат да ми е и благо и тажно и лесно и мачно, небаре на гладно срце да сум сркала мед од диво улиште.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се враќаме од логорот номер 27, а мене цел пат ми е умот кај Оливера.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Целиот пат до градот Полин се тресеше од страв како треска да го тресе.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ќе го најдеме тато, тој не е пијан, тој е болен, цел пат зборуваше дека нешто го кини во стомакот! ломотеше влечејќи го братчето зад себе.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
А и времето ги отепа. Лапавицата речиси на целиот пат им беше другар, та им ги стопи и последните сили.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пела цел пат нешто ломоти, прашува, сама си одговара додека баба Перса и мајка ѝ само климаат со главите без да испуштат ниеден глас.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Појдов не сосема тажен, појдов со некаква чудна, непозната среќа, целиот пат до Баска го минав среќно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)