честит (прид.) - бег (имн.)

Тогаш со писок дотрча жената на домаќинот, поинаква отколку што ја знаев, посува, побела, понепозната со расплетените коси во кои, клекнувајќи пред еден од Турците, ги забуца прстите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Аман, честит бегу. Не греши душа, не сме виновни.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)