чист (прид.) - кошула (имн.)

„Самоук уметник сум “, се врати попот во чиста кошула и со полн бардак и две земјени чаши.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Веќе не му се пиеше и се преоблекуваше по неколкупати во седмицата во чиста кошула.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Се бричи секој ден и облекува чисти кошули.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Дојди, ќе се напиеме ракија. - Ќе се напиеме. И не заборавај: оџакот навистина испукал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Секогаш подмолниот Арсо Арнаутче доаѓал на прсти и бил без оние извалкани крпи врз окото, сега со некаква бела превивка што можела да претставува повеќе контички украс отколку заштита на рана од јатаган.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Не те оставам, се протегнал со морници на тилот и го исправил грбот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ќе се искапам. Во торбата имам чиста кошула и нови чорапи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа луѓето со завист го гледале пресреќниот Доце Срменков кога отишол да се проубави со чиста кошула позната по многуте везови од дните на неговата младост кога Фиданка Кукникова се тркалала со своите врснички в прав.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се исправил во чиста кошула без една јама, не толку возбуден колку сигурен во машката намера; нечујно ѝ пришол како да не ја допирал земјата со опинците - Фиданка Кукникова не го забележала зашто и со воздишки и со мисли била свртена кон трепетливите далечини.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со еден збор, Петјушка не сакаше во тесно да се најде.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Дојде дома. Облече чиста кошула.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)