чуден (прид.) - тип (имн.)

ЕЌИКАТ - навистина (Еќикат чорбаџи, си имал ферман...)
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А јас сакав да ти кажам дека Сале е еден чуден тип и дека на крај не можам да излезам со него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
БАМБАШКА - инаку, поинаку, сосема посебен; фиг.: чудак, чуден тип
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Еднаш се однесува со мене како да сум му центар на светот, а еднаш како да не ме препознава.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
ЗАВАЛИ, ЗАВАЛИ'АТА - несреќник, за жалење, беден, бедник
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ништо помалку од некој чуден тип опашеста ѕвезда која сè што ќе потфати со својот оган пеплосува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)