чуден (прид.) - тишина (имн.)

Со денови зборувавме за Добрата Душичка, се надевавме дека ќе се појави, а потоа ја заборавивме.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И наеднаш како некоја силна рака да им се препречи, запреа. Завладеа чудна тишина.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во училницата настана чудна тишина.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тоа попладне сѐ потона во некаква чудна тишина. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)