Фелдфебелот ги стави рацете на грбот, ги подрасчекори нозете со бели објала препашани со опути, ги поднаду градите за да го постави првото прашање како што треба, ама од тоа и Шишман се подисправи божем мирно по војнички да застане и камчето во џебот тропна, а градите на фелдфебелот му се подиздисаа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
-Ти реков дека е ветрот, - ѝ одговорив божем мирно, а во себе страхував: - Леле, ако некој се префрлил преку шпаизот, и ако сега ми се појави на вратата, и ако нè убие...
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)