Зад ова привидно лесно начело на уметничко творење се крие, всушност, крајната цел, ригорозното барање од сите членови кои настапуваат во чинот на едно музичко искуство, бидејќи вака слободно, отворено, и така кажано, лабаво поставената форма рамномерно ја дели одговорноста (или неодговорноста) на сите нив.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
- Татко, татенце, - свикав и со плачење се фрлив на него, го гушкав, ми се чинеше за последен пат вака слободно, само мој...
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)