вечерта (прил.) - да (сврз.)

Легнав вечерта да спијам, се превртував и бев толку вознемирена што никако не можев да заспијам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Кога на неколку чекори на излегување од кафеаната А А. ми рече дека би сакал повторно вечерта да се види со мене, зашто сум навистина многу начитан, но за жал без потребната идеолшка наобразба, јас се согласив повторно да се сретнеме.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ина уредила вечерта да настапам со својата точка, во паузата на програмата; директорот ми рече дека настапувам без никаков хонорар и на своја одговорност; се согласив.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Времето притискаше. Требаше вечерта да се вратам на другиот брег од Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Над изворот најде една пештера и тамо беше си влегол за вечерта да преноќева; арно ама ако дојде ти да преноќеваш и да заспиеш тамо, да и Силјан да заспие!
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Кога се вратија вечерта да продолжат со пиење, веселбата беше свршена.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)