гласно (прил.) - спори (гл.)

Старицата не ја интересира вревата во дворот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Гласно спорат. Сѐ додека не протатни крај нив возот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)