грчовито (прил.) - ја (зам.)

Неговата сува ковчеста рака махинално ја фати и грчевито ја стегна дршката од скепарот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Грчевито ја собирам ногата. Но веќе е доцна и дури неумесно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Стоп!... Се сепнувам, се здржувам!... По ѓаволите! За малку!... Не ни бекнав сепак!... Грчовито ја стегав тревата...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)