двапати (прил.) - паѓа (гл.)

„Чичко ми веќе двапати паѓа.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Не било лесно возачки испит да се положи“, важно рече Влатко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од денес стариот мој ќе оди на обука.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Едниот ист дожд двапати паѓа. Небото се наведнало, до земја паднало.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)