длабоко (прил.) - воздивне (гл.)

— Мој бил, мој. И не срами се. Ништо ти не си крив тука.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По стопати берете му го гревот — заврши Пере и длабоко воздивна, вртејќи ги очите од Јордана да не му го гледа суратот. — Е, море, ние, ние.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јован замижа и оптегна. И кога ја погледна сламката, длабоко воздивна, како тежок товар да му се симна од грбот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Кузе полека се исправи, направи жалосен израз на лицето, длабоко воздивна и појде да излезе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Некој длабоко воздивна, друг скришум избриша натежната солза.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Иљо длабоко воздивна, погледна на небото и, мрдајќи со глава, рече: - Господе, немој да ми го земеш меракот...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога ги оддалечија своите лица и двајцата длабоко воздивнаа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Велгоштанецот овде запре, постоја малку, се загледа во далечината и длабоко воздивна.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Длабоко воздивна и со божја промисла запали голема свеќа за живите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Што е работата, бре, Олга? - рече тетин Јован низ полузатворена уста.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Одеднаш тетка ми длабоко воздивна и шмркна со носот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Можеби сепак ќе е подобро да не патувам, да останам дома, да се грижам за малиот. Таму ќе седам - ваму ќе ве мислам“, - длабоко воздивна баба.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Таа длабоко воздивна. „Ќе можеме ли да размислиме за тоа следните денови?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)