живе (прил.) - во (предл.)

- Живеам во векот во кој живееш и ти. Само јас сум го изодела тој пат и сум била сведок како таквите како тебе, кога ќе ги зафати матицата, се дават без можност да испливаат на брегот. Ете така!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но јас останував таму. Раководителот ми дозволи да живеам во еден вагон со кревет.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- А зошто преѓеска, кога бев заробена, не ми рече дека имаш бунар и дека ќе живеам во него како царица? - рече рибата.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
И не е тоа затоа што живеам во минатото.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Земи“, рече; ги отворив очите - над мене стоеше Симон Наконтик. „Земи голтка ракија. Се тресеш, викаш.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не сфаќав, не знаев веќе кога сум буден, кога живеам во зелени соништа, сам, на мртва земја и под мртво небо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Постојано ме придружуваше во мислите сѐ додека се најдов да живеам во самата Картагина, крај нејзините урнатини, недалеку од претседателската палата на Хабиб Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Лакхдар ја забележа мојата зачуденост и ми рече: Јас, знаете, живеам во Ла Марса (резиденцијален кварт близу Картагина) во куќата во која некогаш живеел Андре Жид.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ми олесна кога ги видов овие две познати книги кои ми беа блиски и по мојата иницијална и постојана професија како професор по француска книжевност.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Јас живеам во сегашно време. А ти?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сепак, секогаш кога барем за миг останувавме насамо, а ретко кога останувавме насамо повеќе од неколку мига, јас одново го молев да ми дозволи да живеам во неговиот дом.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го молев, сѐ до оној ден кога ми кажа дека кај нив ќе се всели Мина, сестрата на неговата сопруга.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Живеам во бунар. Живеам како чад в бунар, како пареа во каменен душник. Не се движам. Ништо не чинам. Само чекам.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Живеам во бунар. Живеам како чад в бунар, како пареа во каменен душник. Не се движам. Не чинам ништо. Само чекам.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)