Винстон не погледна повторно во него, но вознемиреното лице слично на череп беше толку живо во неговата свест, како да му стои пред очи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Толку е живо во овие часови па многу е отежнато разминувањето со безбројните пешаци.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Стани да видиш како несреќата по собите и дворот ти шета. Сѐ живо во дворот ти се исуши.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Марија - Јана. Јосиф - Симеон! Ти си кретен, свети духу, мислеше и не знаеше што мислат за него сите оние од Нојовиот ковчег собрани како штаб за да го судат за дезертрство од човечката кожа, за ноќно `рзнување и обеспокојување на сѐ што е живо во тој библиски кораб.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
СПИРО: Како не знам, чорбаџике? Кога чорбаџијата нешто ќе заповеда, тоа го знае сѐ живо во куќава.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: Ама јас баш да го разбудам? Е време? Да видиме првин што вели саатов: (Гледа во саатот.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Толку мокар од мака
што насетувам воспаление
на сѐ живо во мене и киснам сѐ уште.
Малку е да се рече епски.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
- Еј, стопли вода да се искапам, ми вели Јон, па да видам уште што остана живо во куќава.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ноќта е црна постава на денот што се превртува како маскарада Таа е темната утроба на гласот што низ сите ѕвезди везе молчење Најмногу ги сака постелите кревки сред шумниот мирис на боровите Интимна е тогаш и гола како страст што низ смеа мами вечна тишина Па ако тлее нешто живо во неа ќе пеам што мртво не е уште сѐ
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)