ич (прил.) - ја (зам.)

Својата ќерка мошне си ја милуаше, а пустата паштерка да беше кабил во една капка вода да ја удаеше, ич ја нејќеше да ја видит, сѐ едно ја караше и ја тепаше.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)