како (прил.) - молња (имн.)

Жив ли си ушче, брате?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тије летнале као молња нагоре, го зеле ф' стреде и ватиле да се борат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
АНД.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Под брегот браздата со вода се тенчи, се исукува и како змија се крие низ камењата и лопушките, крај неа пиштат жегалци жедни на ридот се гледа забодена коса со сечилото свртено нагоре кое одвреме навреме одблеснува на сонцето како молња да прелетува и навира морници; чиниш: Архангел со мечот минува или се токми да мине.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сетики со насмевка - таа е кратка како молња, но сеќавањето на неа е неминливо.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Големата вест како молња се растури низ цела Грција, создавајќи клима на небаре штотуку ослободени од логори и затвори.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Авионите како молња се спуштија ниско над колоната и почнаа да стрелаат по неа.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Помолча пак отец Иларион, и кога виде дека сите гледаат во него чекајќи да продолжи, рече: - Душата човекова се разликува од животните и по тоа што таа прави дела; што управува со сопственото тело; што знае дека телото ѝ е привремено боравиште; што е разумна и знае дека е од бога и во бога ќе се врати; што знае дека ако биде грешна - ќе замине мрачна и темна, а ако биде безгрешна - ќе замине чиста и светла; што знае (како што вели свети Андреј Јуродив) дека сразмерно на делата што ги направила, така и ќе свети: некоја како сонце, некоја како месечина, некоја како пламен, некоја како молња, некоја како камен скапоцен, некоја како килибар, некоја како цвет, некоја како волна, некоја како сребро, некоја како чисто злато.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)