ко (прил.) - запален (прид.)

Гледав по расцутениот кантарион што му се нишаше над главата, ко запалена свеќа. „Ако се смешаш со змии, велеше дедо, не можеш друго да бидеш.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе слезе до над Мравевци и ќе застане тука, кај црквичето, ко запалена копа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)